Aura Legato

Als we ons niet vergissen, hebben we Timo Van Luijk in de jaren 1990 bij Noise-Maker’s Fifes een grillige boomtak zien bespelen met een strijkstok. En zelfs wanneer ons geheugen ons hier misleidt, blijft dit een perfecte manier om zijn ingetogen en intuïtieve manier van muziek maken in één beeld te vatten. Van Luijk is als multi-instrumentalist van vele markten thuis, maar onder de mantel van Af Ursin werkt deze Finse Belg vooral met (bewerkte of onorthodox behandelde) akoestische instrumenten, tapes en zijn vibrerende stem. Live wordt ook voor enkele mechanische ritmes gezorgd, onder andere met een naaimachine. De totaalklank van Af Ursin heeft raakpunten met protagonisten uit de experimentele ambient -en dronescene, waar Van Luijk ook regelmatig mee samenwerkt in projecten als In Camera en Elodie: Christoph Heemann (Hirsche Nicht Aufs Sofa) en Andrew Chalk (Ferial Confine). Dan is er maar een klein eenpersoonsbruggetje meer nodig naar bekendere referenties als Mirror of Ora. Kortom, een bijwijlen ietwat incestueuze scene, waarin Af Ursin zeker tot de interessantere exponenten behoort, dankzij het intieme en persoonlijke karakter van zijn schaarse output. Ook al omdat hij niet bang is om een akoestisch instrument ook akoestisch te laten klinken (‘Reverie En Mineur’), onderscheidt Van Luijk zich positief. ‘Aura Legato’ dateert uit 2005, en na twee beperkte oplagen (350 en 80 stuks), krijgt het album nu een geremasterde late jubileumeditie op vinyl en cd. In de Af Ursin discografie is deze plaat een hoogtepunt, en dankzij de klassieke hoes, die eerder 1916 ademt dan 2005 of 2016, is ze ook zeer herkenbaar in platenbakken. Ideaal dus, voor al wie wil kennismaken met één van de betere filmische platen die dit (over)productieve genre rijk is.

tekst:
Peter Vercauteren
beeld:
Af_Ursin_Aura_Legato
geplaatst:
do 20 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!