Saxofonist Otto Kokke en drummer René Aquarius, samen het uit Nijmegen afkomstige Dead Neanderthals blijven uitermate actief en creatief. Het duo zoekt telkens nieuwe wegen om het geluid te verbreden, te vernieuwen en hun muzikale pad kent geen lands- of genregrenzen. Dat is het geval met Dead Neanderthals zelf, maar het gaat breder dan dat. Er wordt namelijk steevast uitgekeken naar interessante samenwerkingsmogelijkheden. Dat kan saxofonist Colin Webster zijn, maar net zo goed geluidskunstenaar Rutger Zuyderveldt (Machinefabriek). Of Vincent Koreman, die ‘psychic house’ maakt onder het pseudoniem Drvg Culture. Het stuk, ja, het is er maar één van net geen 36 minuten, werd vorig jaar in de kelders van Extrapool opgenomen voor een gezamenlijk concert. Dat concert zal ongetwijfeld een knaller zijn geweest als het ook maar iets mee had van deze opname. Kokke zet in met zijn bekende drone op baritonsaxofoon (en veel effecten uiteraard), Aquarius houdt een strakke beat aan en Koreman? Die mag volledig loos gaan met zijn elektronische geluiden. De basis, het behoorlijk cyclisch aandoende geluid dat Dead Neanderthals al een tijdje aanhouden en dat als een zalige cirkel onze hersencellen een moshpit laat doen, wordt volledig opgevuld met Koremans toevoegingen. Soms zijn die subtiel, maar in de tweede helft van het stuk krijgt hij meer ruimte en mag Drvg Culture de glansrol opeisen. Daardoor klinkt dit als een echte samenwerking en niet als zomaar een nieuw, en het zou nog steeds super klinken, daar niet van, nummer van het duo Kokke en Aquarius. Een echte samenwerking, dit Krishna, dat een nieuw hoofdstuk toevoegt aan de al indrukwekkende catalogus van de Nijmegenaars. Immer productief als ze zijn, weet Aquarius ons nog meer te verrassen met zijn eerste soloplaat. En dat wil wat zeggen, want we waren al zwaar onder de indruk van Krishna. Anderhalf jaar ging hij secuur aan de slag met zijn drumstel om er klanken uit te puren die nauwelijks nog als een drumstel klinken. Behalve wat cimbalen is van dat drumstel namelijk nauwelijks iets te herkennen. Behalve extreeem EQ-ing is er volgens Aquarius echter niets met de originele klanken gebeurd, al was het opzet duidelijk; nummers maken met een drumstel zonder dat het als een drumstel klinkt. En of het plan geslaagd is. ‘Blight’ staat boordevol spooky drones opgedeeld in acht nummers (I-VIII) die tot een zeer bevreemdende luisterervaring leiden. Dit is huiskamervlijt pur sang waarin een muzikant laat horen tot ware kunst in staat te zijn. ‘Blight’ is intrigerend van begin tot eind en is wellicht pas het startpunt van Aquarius’ solocarrière. Tot slot nog een, jammer genoeg al uitverkocht, splitsingletje van Dead Neanderthals met Colin Webster en Sly And The Family Drone. Beiden gaan in hun beider freakgebeden volledig loos. Kokke en Webster blazen zich een beroerte, terwijl Aquarius de boel samen houdt. De Britse psychtrippers doen een net zo stevige duit in het zakje en die bende komt in het najaar overgewaaid naar het vasteland voor enkele concerten. Wie weet doen beide bands er wel samen eentje. Niet te missen, want ongetwijfeld hebben beide bands tegen dan opnieuw een in zeer kleine oplage verkrijgbare release op zak.
