In 2016 verraste Larsen ons met het quasi geniale, instrumentale ‘Of Grog Vim’, met als speciale gast Thor Harris, die toen nog bij Swans speelde. Het is maar één van de bekendere namen waar het uit Torino, Italië afkomstige kwartet doorheen de jaren mee samenwerkte. Sinds een kwarteeuw houdt Larsen zich een beetje uit de schijnwerpers, maar brengt wel steevast heel interessante platen uit (een kleine twintig inmiddels) en werkten ze samen met Michael Gira, Little Annie, Lustmord, Nurse With Wound, Baby Dee en als XXL, zijnde Larsen samen met Xiu Xiu. We vermelden ze niet allemaal, het zijn er teveel, maar één belangrijke ontbreekt nog als het gaat om ‘Arrival Vibrate’ en dat is de inmiddels overleden Z’ev. Stefan Weisser overleed in december 2017 en Fabrizio Modonese Palumbo (gitaar, viool), Marco Schiavo (drums, xylofoon, klokkenspel, cymbalen), Paolo Dellapiana (accordeon, keyboards) en Roberto Clemente (gitaar) besloten om een gedicht van Z’ev om te zetten naar een concert, dat door Paul Beauchamp te laten opnemen en nadien door Beauchamp (de originele opname) en door John Duncan (een remix) tot een album te bewerken. Voor de uitvoering, en de transitie van het gedicht ‘Arrival Vibrate’, hanteerde Larsen de door Z’ev gecreëerde kabbalistische muzikale theorie ‘Rhythmajick’, wat het eerbetoon nog meer elan geeft. Door het bijna volledig ontbreken van percussie en het manipuleren van elke klank via elektroniche weg maakt Larsen een net zo hypnotiserend werk als Z’ev zelf pleegde te doen. Alleen zijn de middelen anders. Een persoonlijk eerbetoon aan een bewonderd muzikant, helemaal zoals het hoort te zijn.
