De titel is mogelijk een woordspeling op Brian Eno’s art rock-meesterwerk ‘Another Green World’, maar de muziek van ‘Another Blue Day’ wijst meer naar Eno’s genre-bepalende ambientplaten, met name ‘Discreet Music’. Warme ambient, bestaande uit langgerekte tonen, geluidslagen die langzaam over elkaar heen schuiven. Heel veel gebeurt er niet; het geluid zwelt aan en neemt weer af, en drijft langzaam voorbij in een niet-veranderende toonaard. Soms is er een basnoot, amper hoorbaar. Zo gaat de dag voorbij, een half uurtje soezen in het gras terwijl een wolk loom zijn tocht langs de blauwe hemel maakt. Het tweede nummer heet ‘And Another’, en is precies dat. Misschien een tikje minder zonnig, en tien minuten korter, maar verder van hetzelfde laken een pak. Ambient by numbers – een indruk die versterkt wordt door Celer’s releaseschema: volgens Discogs heeft hij meer dan honderd albums op zijn naam staan, waarvan negen uit dit jaar – maar wie ongehinderd tot rust wil komen, zal dat een zorg zijn.
