Angst

Het Zwitserse gezelschap bekend als Dead Brothers is sinds het begin van de band in 1998 alweer toe aan zijn zevende album voor Voodoo Rhythm. In de begindagen was de punkspirit misschien nog iets meer aanwezig dan vandaag de dag, toch speelt de band nog steeds liedjes die passen bij begrafenissen en andere rouwstoeten. Iets minder fel dan voorheen, nu maar met één tuba terwijl het er vroeger soms wel vijf waren, en iets minder snel maar daarom zijn de nummers niet minder. Ze klinken melancholischer, droeviger ook, en passen daardoor, volgens de band die zich terugtrok in de Vogezen om ‘Angst’ op te nemen, beter in de tijdsgeest. Een tijdsgeest vol angst en andere gevoelens voor wat er in de wereld gebeurt. Met zijn elven waarvan een deel weliswaar in een kleine rol, spelen Dead Brothers dit keer voornamelijk eigen werk. Op één uitzondering na: ‘Papillon’s Noirs’ van Serge Gainsbourg, waarvoor speciaal Dead Rodolphe Burger een duit in het zakje doet om de zang zo Gainsbarre mogelijk te krijgen. Veel banjo, pauken, wurlitzer, piano, een paar Zwitserse kazen als percussieinstrument en liedjes die neigen naar een wals, een calypso of een dartel feestje, passeren de revue. Dead Brothers maken van elke gelegenheid die iets te maken heeft met sterven, overlijden, dood zijn, begraven worden, een feest. Iets minder uitbundig dan we van hen gewoon zijn, maar toch. ‘Angst’ toont gewoon een andere kant van een band die graag feest in het zwart.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
DeadBrothers_Angst
geplaatst:
za 7 apr 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!