And Then There Were None

Het uit Tokyo afkomstige Church Of Misery staat sinds jaar en dag -de band bestaat inmiddels ruim twintig jaar- te boek als een door seriemoordenaars en Black Sabbath geobsedeerde bende geweldenaars. En dat is sinds 1995 zo gebleven door de immense toewijding van bassist Tatsu Mikami, de enige man die alle vijvertjes heeft doorzwommen die de Japanners doorheen de jaren hebben betreden. Hij doorstond met Church Of Misery al heel wat bezettingswissels. Vorig jaar was toch één van de meest drastische uit zijn carrière. Hij verhuisde als enig overgebleven lid naar Maryland in de Verenigde Staten en rekruteerde gitarist Dave Szulkin (Blood Farmers), drummer Eric Little (Earthride) en zanger Scott Carlson (Repulsion, ex-Cathedral) voor het opnemen van het acht nummers tellende ‘And Then There Were None’. Echt veel is er uiteraard niet aan het geluid veranderd. Wel horen we eindelijk weer echte toewijding, horen we een zanger die echt klinkt alsof hij het meent (Carlson mocht in tegenstelling tot vroeger, toen alleen Mikami schreef, zelf de teksten schrijven!) en zitten de nummers ook een stuk beter in elkaar. Dat durfde op eerdere platen allemaal wel eens dik tegen te vallen. Dat is nu absoluut niet het geval. De groep klinkt als herboren en durft zelfs wat psychedelica aan het geluid toe te voegen. Uiteraard blijft deze band vooral klinken als hun illustere voorvaders, maar deze keer doen ze het zo goed dat het geen seconde stoort. Elk nummer handelt opnieuw over één specifieke seriemoordenaar (John Bender, Harold Shipman, Arthur Shawcoss), een verplichting bij Church Of Misery. Eindelijk klinkt de band weer zoals het hoort: log,traag en doomy as hell.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
ChurchOfMisery_AndThenThereWereNo
geplaatst:
za 15 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!