AMOK Special: tips
KAAP maakt een opmerkelijk statement met zowel de inhoud van de programmatie als de uitgekozen locaties. Zo wordt er met het tweede aangesloten bij een stadsvernieuwingsproject in het Brugse Sint-Jacobskwartier en gezocht naar minder evidente plekken voor concerten, nieuwe creaties en performances. Dat kan gaan om minder vertrouwde zalen, maar vooral ook om religieuze gebouwen, die de organisatie inspireerden tot het aanbrengen van een rode draad rond het thema ‘trance en ritueel’. Dat rijke patrimonium wordt al te vaak vernauwd tot een stukje stadsgeschiedenis, maar nu gevuld met prikkelende geluiden én bewegingen, want naast muziek heeft AMOK ook een paar dansperformances in de aanbieding: zo is er de première van ‘Being Moved’ door Simon Mayer, en ‘Come On Feet’, een voorstelling waarin de footwork-stijl het uitgangspunt vormt voor een dansvoorstelling met begeleiding van Bert en Stijn Cools van granvat.
Delirium
Elders in dit nummer al aandacht voor Schroothoop en de Gnawa-tradities van Asmâa Hamzaoui, maar de diversiteit van AMOK is van dien aard dat extra tips meegeven geen enkel probleem vormt. Zo loont het zeker de moeite om artists in residence Witch ’n’ Monk mee te pikken. Heidi Heidelberg en Mauricio Velasierre tekenden met hun titelloze album, dat in mei verscheen bij John Zorns Tzadik, voor een van de opgemerkte albums van het voorjaar. Het vanuit Berlijn opererende duo staat garant voor een soms duizelingwekkende combinatie van akoestische en elektrische elementen en slaagt erin om progrock, punk, jazz, knetterende elektronica en exotische tradities bij elkaar te brengen. Het resultaat is door en door 21ste-eeuws en even excentriek als trance-opwekkend. Een dag na hun ‘reguliere’ concert verzorgen ze een livesoundtrack bij de mystieke Amazonefilm ‘El Abrazo De La serpiente’.
2 x Parcours
Het duo maakt op zondag 4/10 deel uit van een Ritueel Parcours langs verschillende sites. Je stelt zelf je menu samen uit een reeks artiesten. De Belgische basklarinettist Ben Bertrand, die pas nog een release uitbracht via Cafe OTO, staat op een kantelpunt en is een must-see, net als het duo ZEA + Oscar Jan Hoogland. Zij zagen hun release tournee van maart in rook opgaan en nemen revanche met hun stuiterende combinatie van nerveuze indiepop en vrijbuitersimprovisatie. De Amokathon waarmee het festival (gratis) opent, legt de nadruk dan weer iets sterker op een lichting bands die rond de Belgische jazz cirkelen. Paard. is de tip voor de toekomst, MattiasDeCraene stuwt z’n sax naar benevelende oorden en Don Kapot lonkt naar wijlen The Thing.
Kruiding
Hier en daar zal er gekozen worden voor een scherpe focus, zoals bij Robin Verheyen, maar pittige smaakcombinaties voeren het hoogste woord, hetzij door de combinatie van artiesten (Simon Segers vs. Naima Joris) of het slalommen tussen tradities en stijlen. Als Witch ’n’ Monk je achterover zal hameren, dan gaat Altın Gün vooral op de dansspieren mikken. En vergeet vooral culthelden Aksak Maboul niet, samen met onder meer Univers Zero een van de belangrijkste Belgische bijdrages aan de avant-rock. Hun recent verschenen ‘Figures’ ambieert zowat hetzelfde als AMOK: een contrapunt vol eclectische, enigmatische klanken, een labyrintisch opzet en een lichte argwaan tegenover hokjesdenken. En zoals dat hoort, sluit je af met de Sunday Service (zondag 11/10), met een maaltijd en concert van Ami Dang en Karen Willems.
Reacties