After Forever Revisited

Kasper Bjørke  is een Deense sterproducer van het type Hardwell. Als onderdeel van het duo Filur, maar ook onder eigen naam produceerde hij al heel wat vlekkeloze, maar ook zouteloze party-pop, waarmee hij in zijn thuisland enkele prijzen wist te winnen. Vorig jaar verscheen zijn album “After Forever”€™ en zoals dat nu eenmaal gaat op die muziekmarketingkantoortjes: na een jaar wordt er nog wat geld geslagen uit een remixalbum. Dat ligt er dus nu en de vraag is of een keur aan remixers nog iets weet te maken van de confectiedance van het origineel. Aardig zijn bijvoorbeeld de deephouse-remix die A/Jus/Ted (niet te verwarren met Jus Ed) maakte van het nummer “€˜Sylvia”€™ en de vederlichte versie van “Lies” door Deo & Z-Man. Michael Mayer weet, zoals wel vaker, net de balans tussen goed en fout te vinden in zijn gladde, maar ook stuwende Europop-bewerking van “€˜Apart”€™. Maar daarmee is de koek wel een beetje op. Oudgedienden Superpitcher en Colder weten hun vroegere niveau niet te behalen en voor de rest blijft het helemaal een kleurloze bedoening, en aangezien er aan muziek in dit genre bepaald geen gebrek is, is “€˜After Forever Revisited” in alle opzichten nogal overbodig. Hoe het wél moet, laat – de eveneens Scandinavische – producer Todd Terje horen. Hij is verantwoordelijk voor de twee grootste zomerhits van het jaar – nou ja, in een ideale wereld zouden dit de twee grootste zomerhits zijn geworden: zijn remix van “Oban”€™ van Jaga Jazzist én de Deetron-remix van zijn eigen “Alfonso Muskedunder”€™ (origineel afkomstig van zijn album “€˜It’s Album Time” van vorig jaar.) “€˜Oban”€™ is in de originele versie een jazzdancesymfonie van dik tien minuten, met strijkers en al, maar Terje brengt dit gevaarte terug tot de essentie: een onweerstaanbare groove, gelardeerd met mijmerende melodieën. Hij weet zo de pretenties van het origineel te bewaren, maar het tevens geschikt voor de dansvloer te maken. Voor wat later op de avond is de kale, maar uiterst effectieve Deetron-remix van “€˜Alfonso Muskedunder”€™, waarin de Zwitserse producer het onweerstaanbare, Stevie Wonder-achtige arpeggiootje uit het origineel maximaal uitbuit. Balancerend op de grens van kunst en kitsch, wave en disco, doet dit nummer in de verte denken aan de vroege disco-producties van Arthur Russell, zoals “€˜Go Bang” en “Kiss Me Again”€™. De overige remixen, van Bullion en Mungolian Jet Set, zijn smaakvolle extraatjes.
tekst:
Maurice Dumont
beeld:
Kasper_Bjrke_After_Forever_Revi
geplaatst:
do 8 okt 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!