Aeons

‘Aeons’ is te vreemd, te disoriënterend en te ongemakkelijk om te catalogeren als new age of zelfs muzak. Mediteren of ontspannen zit er namelijk niet in; en echt vrolijk(er) word je ook niet van de vier lange “kosmische” composities van Daryl Groetsch. Met een discografie om u tegen te zeggen – massa’s cassettes en cd-r’s plus flink wat reguliere cd- en vinylreleases op onder meer Ultra Eczema, Digitalis en Expansive – heeft deze vlijtige Amerikaan zijn sporen meer dan verdiend en zijn productieskills danig verfijnd. Ooit grossierde hij in industriële soundcapes, noise en diepe drones, maar de laatste jaren is Het Heelal zijn werkterrein. Daarmee maakt hij deel uit van een nieuwe golf van artiesten zoals Josh Burke, Oneohtrix Point Never of dichter bij huis Dolphins Into The Future die maar al te gretig teruggrijpen naar Tangerine Dream en Klaus Schulze. Vernieuwend, verrassend of onderscheidend is het dus allemaal niet (meer) en ook deze ‘Aeons’ rijst niet boven de betere middelmaat uit.
Panabrite is het sonische ruimteschip van Norm Chambers uit Seattle en ook hij heeft ondertussen een aanzienlijke discografie bij elkaar gecomponeerd. ‘Sub-Aquatic Meditations’ is de perfect gekozen titel voor zijn trip naar onverkende oorden. Panabrite maakt (analoge) soundscapes die zich perfect lenen voor een documentaire over de diepste regionen van onze oceanen. ‘Sub-Aquatic Meditatins’ roept namelijk beelden op van haast buitenaardse wezens die in een tijdloze verstilling zweven op het eindeloze ritme van het water. Ook dit is eerder gedaan – een spontane referentie zijn sommige filmscores van Popol Vuh – maar het werkt. Tenminste voor wie dit soort geluiden niet onmiddellijk wegzet als kitscherige ambient.

tekst:
Gonzo (circus)
beeld:
PulseEmitter_Aeons
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!