Snaren tellen. Tot vierentwintig lukt dit prima, en dan zijn we de bas nog vergeten! Veel getokkel dus op dit debuut. ‘The Animal Enters And Traverses The Light’ waaiert net geen twintig minuten uit, en slaat een interessante brug tussen een naar binnen gekeerde folkie onder een boom, avant-gardistisch snarengeschraap, en een beestige noisedrone. De andere helft van deze cd heet ‘The Human Volunteers Were Kept In Isolation’, en bij zo’n titel hoort natuurlijk meer rust, stilte, dronefeedback en minimalisme. Eén eenzame noot vol echo in combinatie met een belachtige percussieklank, meer hebben we niet nodig om ons deelgenoot van een Oosters tempelritueel te wanen. We worden dermate opgezogen in de sfeer, dat we woest onze haardot losmaken en met een vuist naar muziekgodin Saraswati schudden wanneer het getokkel herbegint. In het vierkoppige personeelsbestand treffen we Tony Buck aan, de drummer van het hippe jazztrio The Necks. Daardoor schiet het ons ook te binnen dat er tegenwoordig veel van dit soort muziek uitgebracht wordt, maar ‘Advances And Delays’ heeft op basis van de sterkste fragmenten zeker recht van bestaan. De Noorse percussionist en SOFA labelbaas, Ingar Zach, heeft eveneens een achtergrond in jazz en improvisatiemuziek, maar is op zijn vijfde soloalbum geëvolueerd in de richting van geluidsexperimenten. Hij is vooral gefascineerd door onorthodoxe manieren om een drumkit te benaderen, om zo tot unieke geluiden te komen. Of geen geluid, want je kan zo’n drum natuurlijk ook helemaal niet aanraken, waar we even voor vrezen tijdens het stille openingsnummer. Verwacht je op deze cd dus niet aan getrommel, eerder aan het geritsel van borstels, veel stilte, schurende klankmanipulaties en een occasionele klonk van metaal op metaal. ‘La Stanze’ is voer voor wie houdt van de recentere output van Z’ev, of artiesten als Jon Mueller.
