Ieder jaar worden er tijdens het ADE ook een aantal oude rotten uitgenodigd om over hun ervaringen te vertellen. Vandaag waren drummer Chriz Frantz en zijn vrouw bassist Tina Weymouth te gast. Beide zitten niet alleen in de Talking Heads maar zijn ook verantwoordelijk voor de Tom Tom Club. De eerste twee singles, uit 1981, van deze groep mag je tegenwoordig wel dance-classics noemen. De eerste was ‘Wordy Rappinghood’. Hierover vertelden Chris & Tina het volgende: “Het was de bedoeling dat Lee Perry de productie zou doen van dit nummer. We zaten echter al drie weken op hem te wachten in de Compass Point Studio op de Bahamas. Toen hij maar niet kwam hebben we een jonge lokale technicus gevraagd. Dat was Steven Stanley, met wie we uiteindelijk in de loop der tijd nog heel wat hebben opgenomen”. Tweede single is ‘Genius Of Love’. Deze is intussen de meest gesamplede song uit de muziekgeschiedenis geworden. We hoorden terloops dat de handclaps worden gedaan door Sly & Robbie en dat de song nog steeds erg populair is in vooral Zuid Amerika. Vandaar dat er nu een cd uit is met remixen gedaan door Zuid-Amerikaanse artiesten als Senor Coconut of Ozomatli. Tenslotte kregen we te horen dat Chris Frantz degene was die eind jaren zeventig de diverse leden van de Talking Heads bij elkaar bracht. Hij heeft toen zelfs aan Debbie Harry gevraagd of ze zangeres bij zijn band wilde worden. Ze weigerde….en de rest is history!
Hercules & Co.
’s Avonds speelde Hercules and Love Affair in de hippe club Trouw. Deze was dit keer deels gevuld met jonge homo’s en lesbiennes. Dit mede omdat Andy Butler en zijn groep hun geaardheid niet onder stoelen of banken steken. De band liet zijn nieuwe nummers los op de uitverkochte zaal. Als ik af ga op de reacties van het publiek zal het nieuwe Hercules album, getiteld ‘Blue Songs’, een instant bestseller worden. Helaas komt het pas op 31 januari 2011 uit! Op het album staan zo te horen vooral disco en house songs. Deze werden op het podium gebracht door twee nieuwe zangeressen en een nieuwe zanger. Vooral de zangeres die er uit zag als Josephine Baker en zong als Grace Jones, maakte indruk. Zij nam de disco-achtige songs voor haar rekening. De nieuwe zanger heeft een prachtige diepe stem. Uitermate geschikt voor de house-songs, die deden denken aan de oude Chicagohouse platen. Intussen zorgde Andy Butler en zijn maatje voor de stevige elektronische beats, die Trouw deden schudden op zijn grondvesten. Een geslaagd concert dat doet uitkijken naar het nieuwe album.