A Readymade Ceremony

Félicia Atkinson heeft Brussel ondertussen alweer een poos ingeruild voor de Franse Alpen. Weidelucht in plaats van stedelijke chaos dus. Vreemd genoeg lijkt Atkinson in haar muziek, die we in 2012 nog beschreven als ‘forestdrones’, de omgekeerde beweging te maken. Zo drijft ‘Against Archives’ op een dwingende mechanische, nét-niet industriële elektronische puls, waar Atkinson een voorzichtig geprevelde zanglijn onder mengt. Aansluitende vaststelling: Atkinson maakt meer en meer zelfzeker gebruik van haar stem, op basis van eigen teksten, maar ook aan de hand van werk van Georges Bataille en René Char. Ook dat was een evolutie die zich al inzette op ‘Dark Morse’ uit 2013, al spraken we toen nog over ‘gemompel’, terwijl Atkinson op ‘A Readymade Ceremony’ alle terughoudendheid omtrent het gebruik van haar stem heeft overwonnen. Op ‘L’Oeil’ is de stem zelfs het basisingrediënt. De track is geheel en al opgebouwd uit een opeenstapeling van een gefluisterde stemloop (in het Engels met een behoorlijk charmant Frans accent) en een bijna biddende voordracht, op basis van George Batailles ‘Madame Edwarda’. Voor ‘Carve The Concept And The Artichoke’ grijpt Atkinson wél terug naar vertrouwde ingrediënten – op delay dobberende bas en percussie, overstuurde omgevingsgeluiden, een stel kerkklokken in de verte en digitale(?) piano – maar maakt het verschil met een meer ambitieuze compositie. ‘The Book Is The Territory’ twijfelt dan weer tussen onheilspellend en dromerig, maar is het meestal allebei tegelijkertijd. Als Félicia Atkinson zichzelf beetje bij beetje blijft heruitvinden, blijven wij alleszins benieuwd naar de volgende stappen in haar oeuvre.

tekst:
Stijn Buyst
beeld:
Flicia_Atkinson_A_Readymade_Ceremo
geplaatst:
ma 14 mrt 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!