A Night Full Of Collapses

Eerst was er ‘Lost Lost Lost’ (2010), dat een eerbetoon was aan de kunstenaar Henry Darger (1892-1973), een plaat die een beetje klonk in de richting van Third Eye Foundation. Dan kwam ‘Pensée Magique’ (’14), een eerbetoon aan etnoloog Jean Rouch, maar ook aan Werner Herzog en Peter Brook. De derde plaat is al een net zo ambitieus project als de twee voorgaande. De in Lyon wonende Jean-Sébastien Nouveau is de leider en componist van Les Marquieses, die een waaier aan gastmuzikanten uitnodigt naar gelang daar behoefte aan is. Jonathan Grandcollot (Pan Pan Pan, drums, percussie) is een vaste waarden die elke keer mee doet. Martin Duru (Immune, keyboards) is opnieuw van de partij, maar er is ook een stel nieuwkomers. Agathe Max (Ofield, Farewell Poetry) op viool, gitarist Olivier Mellano, pianist Christian Quermalet (The Marrie Monk), contrabassist Jeff Hallam, Louis Montmasson op marimba, François Clos (keyboards), Souleymane Felicioli trompet) en Julien Nouveau (cello) en Matt Elliott zelf op zang, waarmee de cirkel naar Third Eye Foundation en Elliotts solowerk helemaal rond is. Net als het solowerk van Elliott klinkt Les Marquises donker, zwoel en romantisch tegelijk, alsof het over gedoemde liefdes draait met een hoek af, zoals we die ook kennen van de muziek van Angelo Badalamenti voor David Lynch’ ‘Twin Peaks’. Of bij bands als Bohren & Der Club Of Gore, The Dictaphones of Dale Cooper Quartet. Duistere jazz voor donkere holen uit al dan niet lang vervlogen tijden. ‘A Night Full Of Collapses’ is als een nocturne voor een avondwandeling door een verdorven stad die ondanks het bizarre laagje heel wat schoonheid heeft te bieden. Wonderlijk en verrassend, discreet en melancholisch, vreemd en toch weer niet.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Les_Marquises_A_Night_Full_Of_Co
geplaatst:
do 30 mrt 2017

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!