Lawrence English maakte in 2008 rond de vijftig uren veldopnames tijdens zijn verblijf in het Amazonewoud. Het duurde bijna een decennium vooraleer de Australische geluidsarchitect inzag hoe hij deze archieven kon benaderen en uitwerken. Bij de eerste luisterbeurt wisten we eigenlijk ook niet wat we hiermee konden aanvangen, maar na wat bezinken en herbeluisteren realiseerden we dat ‘A Mirror Holds The Sky’ een interessante natuurluistersessie geworden is. Het enorme volume aan leven in het Amazonewoud produceert een onwaarschijnlijke schat aan klankkleuren en harmonieën van insecten, zoogdieren, vogels, reptielen en amfibieën. English laat de dierenwereld en hun omgevingen aan het woord en voegt minimaal wat geloopte vogelgeluiden en elektronische ritselingen toe aan de veldopnames. Het wordt pas grappig wanneer hij het gebrul van kikkers gaat manipuleren tot een harmonie van vervormd gekwaak. Het gekolk van water, wind, regen en onweder vormen samen met het gefluit, gekraak, gezoem en gegons een weelderige kakofonie aan klanken. ‘A Mirror Holds The Sky’ bevat zes geluidsthema’s plus een meer dan een half uur durende trip doorheen de bijna ontelbare resonanties, interacties en verhalen van de jungle. Een atypische release die toch wel een verbazend ontspannende nawerking heeft. Voer voor geluidsfreaks en natuurliefhebbers.

Dit artikel verscheen eerder in GC #166.