A Laughing Death In Meatspace

Aan The Drones hebben we goede herinneringen. Wij plachten hun platen wel eens te draaien tijdens saaie etentjes, als we vroeg wilden afruimen. Hun vuige garage-noiserock overtrokken met een deken van zwart cynisme en de huilende zang van Gareth Liddiard, zorgden voor een grofkorrelige dramatiek die niet iedereen kon slikken. Wij waren en zijn nog altijd fan nadat de stekker uit de band werd getrokken een paar jaar terug. Veel van hun platen werden uitgebracht op het eigen Tropical Fuck Storm Records. Wij deden dan ook een klein vreugdedansje toen we Tropical Fuck Storm in het vizier kregen, een band met diezelfde Liddiard en Fiona Kitschin van The Drones versterkt met Lauren Hammel (Fear Like Us, High Tension) en Erica Dunn (Harmony, MOD CON, Palm Springs). Wie droomt van een Drones 2.0 kan niet op beide oren slapen, maar toch op één. We krijgen nog steeds onversneden porties dissonantie, bombast en dwingend gehuil zoals de opener ‘You Let My Tyres Down’ laat horen. Er hoeft ook nog steeds niet opgeruimd te worden in de songs. Je kan over van alles vallen: haperende gitaarriffs of donkere synths. Tropical Fuck Storm lijkt ook meer een groep te zijn, in tegenstelling tot The Drones waar je vooral het gevoel had dat deze vooral door Liddiard bestierd werd. Nu hoor je veelvuldig Kitschin invallen in de zanglijnen. Wat een spannende dynamiek oplevert. Het mag allemaal ook net dat iets anders. In de single ‘Chameleon Point’ schurkt de bijna valse gitaar van Dunn zich tegen een over de top getilde baslijn van Kitschin. De songs lijkt bijna uiteen te vallen maar houdt wel steek. Ook na -tig luisterbeurten van de plaat dansen wij nog dat dansje. Intussen al een beetje licht in het hoofd.

tekst:
christophe vanallemeersch
beeld:
TropicalFuckStorm_ALaughingDeathinMe
geplaatst:
wo 26 jan 2022

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!