A Bit Of Light

Marcel Gschwend uit Zürich bedient zich op ‘A Bit Of Light’ royaal van beats, bits en bas. Dat resulteert in een gezwinde vingeroefening met diverse stijlen en invloeden waarbij geen enkel genre echt domineert. IDM lijmt het geheel, maar even goed passeert er ambient, techno, grime en dubby elektronica zoals in afsluiter ‘Forever’. De eerste indruk van ‘A Bit Of Light’ is dat van een album dat voortkabbelt, onschuldig en rustig, en nergens het geringste weerhaakje heeft. Dat klopt ook, maar dat wordt gecompenseerd door de melodische kwaliteit van de nummers. Soms zijn die episch zoals in ‘Anticlimax’, dan weer lekker relaxed (‘Ignitron’). Het mag dan ook niet verbazen dat de ervaren Gschwend ondertussen het podium deelde met onder meer Jon Hopkins, Modeselektor, The Haxan Cloak, Actress, Jimi Tenor, Ben Frost en Shackleton. Compleet gerechtvaardigd getuige dit prima album. ‘Quapi’ van Arpatle (Patrick Bossink uit Utrecht) vraagt eveneens tijd om te doorgronden. Hier geen elektronica opgehangen aan IDM, maar een door experiment gedreven samengaan van (dark) ambient, industrial en elektroakoestische soundscapes. Zijn output omschrijft Bossink voornamelijk als ambient, maar om de connotaties die gewoonlijk met het genre meereizen – ‘braaf’, ‘ontspannend’, ‘geluidsbehang’ – te omzeilen opteerde hij ditmaal voor een meer uitdagende en experimentele benadering. Dat is aardig gelukt. Naar eigen zeggen beïnvloed door Seefeel, Tim Hecker en Main is hij aan de slag gegaan met “akoestische feedbackloops, verengalmen en granulaire synthese”. De naam Arpatle deed blijkbaar ook in het buitenland een belletje rinkelen want ‘Quapi’ werd uitgebracht door het Ierse Offshoot, letterlijk een zijtak van Psychonavigation Records. Terecht. Dit album verdient dan ook alle aandacht die het kan krijgen.

tekst:
Serge De Pauw
beeld:
Bit-Turner_ABitOfLight
geplaatst:
wo 5 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!