Princess Nokia geeft op haar debuut college over het veranderlijke van identiteit. Gewaardeerde collega Hugo Emmerzael gaf in zijn interview met haar (zie GC#141) al een goed overzicht van hoe deze opkomende Amerikaanse rapper allerlei rollen en identiteiten aanneemt in haar video’s. Ook zonder beeld is het niet heel anders: het ene moment rapt ze over hoe mensen haar als een tomboy zien – onder andere vanwege ‘my lil’ titties and my fat belly’ –, om zich vervolgens met ‘Mortal Kombat’-ninja Kitana te identificeren, en zichzelf ‘I’m goth as fuck/even when I’m not in black’ te noemen. Muzikaal hopt ze ook van het een naar het ander: de alomtegenwoordige trapbeats wisselt ze af met subtiele jazzinvloeden; harde, strijdlustige bangers met ingetogen storytelling. Hoewel er op de uitvoering soms wel wat aan te merken valt –af en toe een iets te generieke beat of de neiging tot korte refreintjes iets te vaak herhalen– maakt Princess Nokia’s enthousiasme veel goed. Mede daardoor ‘1992 Deluxe’ is een eenvoudigweg fijn debuut geworden.

Dit artikel verscheen eerder in GC #143.