13

Free jazz en noise, tussen die twee stromingen kaatst de dertiende creatie van de Scandinavische formatie Supersilent. De even nummers brengen free jazz en donkere ambient, de oneven nummers vaak erg afmattende noise. De luisteraar? De speelbal. Vooral de free jazz verkenningen beklijven, met een spaarzame en organische modus operandi. ‘13.2’ en ‘13.4’ zijn erg feeëriek en tegelijk dreigend, en als even later ook Arve Henriksen zijn trompet zich bij het geheel voegt, krijg je een prachtig geluidslandschap. Het zware geluidsverzet op de oneven nummers is helaas minder boeiend: ‘13.3’ biedt niet meteen de meest interessante noise esthetica en verveelt al na een halve minuut. Ook ‘13.5’ is een boeltje, met bombastische orgels tussen aanzwellende glitch. Af en toe doet het denken aan Venetian Snares, zij het een tikje minder furieus. Mogelijk zijn er binnen Supersilent twee duidelijke kampen met contrasterende convicties, maar op ’13’ gaan ze te fel tegen elkaar in, zo is de noise die tussen de free jazz loopt te dominant. Met twee stemmen spreken is een delicaat evenwicht bewaken en daar zijn de Noren jammer genoeg niet helemaal in geslaagd. Minder schizofreen gaat het eraan toe op ‘Departed Glories’, het nieuwe album van hun landgenoot Geir Jenssen zijn Biosphere. Jenssen levert wel een harmonieuze plaat af, opnieuw vol arctische ambient, dat sinds jaar en dag zijn handelsmerk is. De nummers klinken heel desolaat, en gaan gestaag vooruit. ‘Well And Purpose’ zou perfect passen als begeleiding bij bepaalde scènes uit de Iñárrituprent ‘The Revenant’; en ‘Down On Ropes’ dompelt je onder water, de dieperik in. Biosphere nam ‘Departed Glories’ op in het Poolse Krakau, waar hij zich liet inspireren door het lokale verzet tegen de Nazi’s tijdens de Tweede Wereldoorlog. De vervormde stemmen van ‘Free From The Bondage You Are In’ en ‘With Their Paddles In A Puddle’ klinken beangstigend. Alsof de dame die je op de hoes zo indringend aankijkt, uit de doden is opgestaan, en je vervolgens iets toeprevelt dat je niet kan verstaan. Ook doorheen vele andere tracks spoken de stemmen uit oude folkopnames. Heel bezwerend, bedroefd en somber. De glaciale verdrukking ontdooit zachtjes op ‘Aura In The Kitchen With The Candlesticks’, en in ‘Invariable Cowhandler’ vinden we zelfs enige berusting. ‘Departed Glories’ is een plaat om te koesteren, en met zorg te behandelen.

tekst:
Mattias Baertsoen
beeld:
Supersilent_13
geplaatst:
wo 5 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!