&

Een nieuw album van Michael Mayer is altijd een speciale gebeurtenis. Dit komt namelijk niet vaak voor. ‘&’ is pas zijn derde. Ja, eerder maakte hij er eentje met Superpitcher, als Supermayer, en werkte hij onder andere regelmatig samen met Tobias Thomas. Toch zijn ‘Touch’ (2004) en ‘Mantasy’ (2012) tot nu toe zijn enige solo-albums. Eerlijk is eerlijk: ‘&’ is ook niet enkel Michael Mayer. Hij werkt op dit album samen met twaalf bevriende muzikanten en producers. Dus helemaal van hemzelf is deze derde niet. Zijn invloed is er echter onmiskenbaar groot. Mayer schreef de basis van de nummers en ronde ze af. Zo klinkt elke samenwerking op dit album anders en toch ook weer typisch Michael Mayer. Waar ‘m dat in zit? Meer in sfeer dan in muzikale elementen. Mayer houdt van een feestje en dat is te horen in zijn manier van produceren: lichtvoetig, dansbaar, poppy en open. Techno met een vleugje house en disco. Ondanks die stevige basis is de afwisseling op ‘&’ groot. Dat komt dan weer door de inbreng van Mayers gasten. Opener ‘We Like To Party’ met Roman Flügel is opzwepende melodieuze techno. Samen met Kölsch verbindt Mayer house en disco. Niet alle samenwerkingen zijn even sterk. Die met Miss Kittin is aardig, maar ook voorspelbaar, en ‘Comfort Me’ met Prins Thomas is saai. Daar staan een aantal hele fraaie samenwerkingen tegenover. ‘La Compostela’ met Hauschka bijvoorbeeld waarin geprepareerde piano en dwingende baslijnen een loopje met elkaar nemen. Of ‘Und Da Stehen Fremde Menschen’ met stadsgenoot Barnt dat experimentele techno en dub verbindt. Afsluiter ‘Cicadelia’ is het fraaist: ambient-producer Andrew Thomas en Mayer werken er in zeven minuten toe naar een prachtige climax waarin ambient en house samensmelten. Met ‘&’ kunnen we weer een tijdje vooruit.

tekst:
Theo Ploeg
beeld:
Michael_Mayer_
geplaatst:
ma 7 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!