(1)

Het eerste dat je door het hoofd schiet bij het beluisteren van ‘(1)’ is Robert Ashley. Een stem intoneert op bezwerende toon teksten, die inhangen tussen poëzie en proza. De stem ligt ingebed in een monochroom elektronisch klanklandschap, onaangedaan als de strakke vlakten van de surrealistische schilder Yves Tanguy. Maar dit album is het geesteskind van dichter en voormalig model Leslie Winer en componist CM von Hausswolff. Winer duwt haar stem naar de onderste regionen van haar register, het volume net boven fluisterniveau. De stemgeluid is niet bewerkt, alleen voorzien van een lichte galm om hem wat uit te vergroten. Het is de symbiose met Von Hausswolffs zorgvuldig geschilderde omgevingen die de nummers meerwaarde geven. Hij tilt haar voordracht naar gebieden vol mysterie, waarin elk woord bol komt te staan van een magische lading. Net als iedere andere symbiose profiteert elke deelnemer van de aanwezigheid van de ander. Ze zitten elkaar niet in de weg. Rond Winers stem komen de elektronische klanken aanrollen als abstracte golven. Intrigerend album, maar in vergelijking met de even visionaire als bevreemdende werken van Robert Ashley blijft dit koppel toch aan de oppervlakte van de pretenties steken.

tekst:
René van Peer
beeld:
CM_von_Hausswolff__1
geplaatst:
wo 19 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!