De tijd rolt. Enkele jaren terug zat ik in Gent met Samir Bekaert en Maarten Vandewalle. Twee uitgeweken Bruggelingen die nog geen plaat uithadden maar wel vier paginas interview en een fotoshoot er bovenop kregen. Ik was getipt en enkel op basis van een paar flarden muziek op hun MySpacepagina stoof ik naar Gent. Ik herinner me de lichtjes in de ogen van Samir Bekaert wanneer hij over zijn muziek sprak en de overtuigingskracht van Maarten Vandewalle, soms ietwat naïef, maar het vuur brandde zo hevig dat het me ontroerde. Oprechtheid is een sleutelbegrip op Youll Never Find Us Here. Ze kenden niets van techno, al hadden ze ook wel wat nummers gemaakt, onbezonnen, zonder inzicht, zonder geschiedenis, maar met een vrij geweten en met een toekomst. Ik dropte dure namen en stuurde ze later nog een trits mails. Hun debuut ligt voor me. Het is geen technoplaat geworden en ik ben een gelukkig man. Ze is uitgebracht op het Britse Expandinglabel van Paul Merritt, een keurmerk dat helaas ook wat beperkingen inhoudt omdat de helft van hun catalogus blijft hangen in de starre wereld van de idm. Ik ben vier nummers ver en ik besef dat Vandewalle en Bekaert soepel en overtuigend de eerste horde nemen. A Taste Diminished Expectation is een binnenkomertje, La Chapelle is rijp om vandaag eerder dan morgen op Kranky heruitgebracht te worden. Your Perception Of Red is een ingetogen pianostuk waar Craig Armstrong het patent op heeft. Ik buig het hoofd. Jocelyn is een vergeten nummer van Boards Of Canada, ik vermoed dat het een nummer is dat ze al lang meeslepen en dat terecht de plaat haalt. Je moet eens op de strijkers letten, opvallend hoe ze weggestoken zitten in het geheel en toch sterk het nummer kleuren. Louise On Earth is het enige vocale nummer op hun plaat en het best bewaarde geheim op You ll Never . Louise Raise is een engel die zich schuilhoudt in een zonovergoten Parijs. Zo klinkt ze toch, of is het mijn verbeelding die een loopje met de werkelijkheid neemt? Ik struikel over The Cairo Truth en In Praise en zucht diep wanneer ik met Hidden Track het bruggetje neem naar het slotnummer Hold Me. Enkele jaren terug had ik goede hoop dat pq iets kon worden. Vandaag hebben ze me omvergeblazen. Hoog tijd dat ik een fanclub start.
