Wandering Blind

We hebben hier niet te maken met het Belgische BRUTUS, wel met de gelijknamige Noors/Zweedse band. Muzikaal verschillen ze alvast duidelijk. Deze Brutus grossiert in psychedelische bluesrock/hardrock die heel fel knipoogt naar het verleden, de jaren 1970 om een kat een kat te noemen. Ze stonden al op zowel Desertfest België als op Roadburn, dus onbekend zijn ze zeker niet in deze contreien. Drie Zweden en twee Noren, allemaal met een baard, zaten al jaren samen in verschillende cafés, discussieerden diezelfde jaren vol met welke platen van Black Sabbath of Hendrix nu de beste waren en toen ze er niet uitkwamen besloten ze maar zelf een band op te richten. Enter Brutus en welkom aan deze derde plaat. Niets nieuws op deze ‘€˜Wandering Blind’, die ook weer vol staat met hardrock/bluesrock met een knoert van een groove. De invloeden van bands als Blue Cheer, Cream, Black Sabbath, Pentagram en Grand Funk Railroad liggen er weer meer dan vingerdik op. Als we in de hedendaagse hoek kijken dan zijn Witchcraft en Graveyard referenties. Allesbehalve origineel, maar goed gebracht. Voor vernieuwing belt u maar een renovatiewerker, Brutus wil die retrosound vooral niet updaten en sleurt er nog een extra Orange versterker bij. Groove, mothrfucker!

tekst:
Christophe Vanallemeersch
geplaatst:
ma 26 sep 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!