The Menagerie Inside

Midas Fall uit Manchester werd in 2009 opgericht. Sirene Elizabeth Heaton trekt door haar stem, die het midden houdt tussen Elizabeth Fraser (Cocteau Twin) en Beth Gibbons (Portishead), het laken volledig naar zich toe. Voor deze derde langspeler slaagt het trio dat haar begeleidt, zijnde Rowan Burn (gitaar, piano), Steven Pellatt (drums/percussie/piano) en Chris Holland (bas), er echter in om de onderdanige rol die we hoorden op voorganger ‘Wilderness’, enigszins los te laten. Op die plaat klonk Midas Fall als een veredelde postrockband die de, weliswaar mooie, zang van Heaton ondersteunde. Niet dat die insteek helemaal is verdwenen. ‘The Morning Asked And I Said No’ op ‘The Menagerie Inside’ is er ook weer zo eentje. Maar omdat het nummer na een vijftal songs komt die voornoemd stigma weten te overstijgen, past het liedje, een behoorlijk ingetogen ballade die een mengeling is van postrock, shoegaze en goth, toch binnen het geheel van de plaat. Midas Fall slaagt er deze keer namelijk wel in om de diverse genres die ze met elkaar proberen te vermengen, zijnde shoegaze, postrock, indie, gothic, prog en ietwat zweverige elektronica, tot een intrigerend geheel te smeden. De diversiteit is iets groter dan voorheen, al blijft Heatons inbreng van zeer groot belang. Dat verwondert ook niet. Het timbre van haar stem en de vele mogelijkheden die ze heeft qua bereik, intensiteit en variatie, benut ze in hoge mate. Daardoor klinkt Heaton nergens eentonig of vervelend maar weet ze telkens opnieuw te verrassen en te bekoren door de vele wendingen die ze met haar zangtalent neemt. Ze verheft voor dit album tevens haar muzikanten tot een hoger niveau dan voorheen, omdat de band nu als een kwartet klinkt en niet meer als een begeleidingsband voor een begenadigde zangeres.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
MidasFall_TheMenagerieInside
geplaatst:
di 16 feb 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!