Static

Herinner je je de cd ‘€˜Everything Collapse(d)’€™ die Mingle samen met Deison vorig jaar uitbracht bij Bas Mantels REV. Lab.? Prachtplaat, maar met een ontsierende afsluiter in de vorm van een al te vet eerbetoon aan Swans. Op zijn soloplaat ‘€˜Static’™ past Mingle daarvoor wel op. Behouden heeft Mingle -“ artiestennaam van Andrea Gastaldello -€“ de wat duistere en onheilspellende sfeer, al maakt hij het echt niet loodzwaar. Gasteldello vraagt ons van tijd tot tijd zelfs voor een voorzichtig, minimaal dansje. Ook al opent de cd met ‘€˜Final’™ (ach, titels…) vol agressief metalig krassende en knarsende geluiden, over het algemeen zijn de elf nummers te omschrijven als ingetogen composities met een licht melancholische toon. We dansen door de verlaten industriële gebouwen op de minimale percussie van knerpende slagen en elektronische tikken, tegen een vaag galmend gitaarspel (‘€˜Afterdark’™), van verre echoënde piano- of elektronicaklanken of een diepe drone. Tal van brommende, klikkende en schrapende geluidjes worden telkens element voor element toegevoegd tot een geheel. Met de venijnige beat en metalige klanken in het stevige ‘€˜Sevi Lwa’€™ of de zware dreun, indringende drones en venijnig klik, kraak en kras van ‘˜Conditions’™ wil het dansen wat hoekiger worden, maar op de tweede helft van de cd mogen we af en toe wat bijkomen en tegen het vochtige metselwerk van de oude industriehallen hangen. ‘€˜Slow’€™ is inderdaad wat trager en wat is ‘€˜Solitude’€™ mooi met die krakerige en ruisende drones in combinatie met een zachte beat. Goed werk van Mingle.

tekst:
Robert Muis
beeld:
Mingle_Static
geplaatst:
vr 6 mei 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!