S/t

In 2015 bracht het trio Hissing uit Seattle zijn vier eerste nummers uit op een gelimiteerde cassette, die inmiddels helemaal is uitverkocht. En nu mogen ze met hun eerste single meteen op Southern Lord. Een droom voor heel wat bands die zich in het domein van black metal, sludge, crust of death metal bevinden, het soort bands waar Southern Lord het meeste affiniteit mee heeft. Al snel kwamen we er achter dat gitarist Joe O eigenlijk Joe O’Malley is, broer van gitarist Stephen O’Malley, die we uiteraard kennen van bands als Sunn O))), Burning Witch, Khanate en KTL. Het donkere en grimmige zit duidelijk in de familie. De twee songs, ‘Cairn’ en ‘Husk’, klinken lekker rauw en vermengen sludge met black metal tot een donderend geheel. Een langspeler zal ongetwijfeld niet lang op zich laten wachten.

Dat Southern Lord ook graag over de lansgrenzen kijkt en diep in de ondergrond duikt, wisten we al langer. Ze bewijzen het nu ook nog een keer door het tekenen van de Griekse (Athene) crust annex hardcorepunkband Sarabante. Sinds 2006 is het kwintet aan de slag om pas in 2011 debuut ‘Remnants’ uit te brengen. Die plaat verscheen op het eigen Sara Records, en later bracht Southern Lord het album uit op cd, in beperkte oplage weliswaar. In 2013 volgde een single, ‘Under The Shadows’ die pas nu een opvolger krijgt in de vorm van de langspeler ‘Poisonous Legacy’. Het beste van de plaat is eigenlijk de gitzwarte hoes. Muzikaal rammen ze op ouderwetse wijze hardcore en punknummers aan een razend tempo erdoor. Het is pas naar het einde toe, zo vanaf nummer acht, dat het echt interessant en leuk gaat klinken. Dan zijn we al ruim over de helft. En dan is het nog vooral het superieure drumwerk dat echt het verschil maakt. ‘Poisonous Legacy’ is een beetje te doornsee en toont aan dat niet alles wat Southern Lord uitbrengt, goudwaarde heeft.

Een stevig stapje verder gaat Nails. Powerviolence is nog steeds wat het trio brengt, en neem die power en die violence in dit geval ook maar letterlijk. Nails heeft zich voor zijn derde plaat, de eerste voor het grote Nuclear Blast, overtroffen op alle gebied. De plaat duurt zelfs eenentwintig minuten, hun langste ooit, en slotnummer ‘They Come Crawling Back’ is hun langste ooit, en duurt meer dan acht minuten. Een absoluut record voor een band die normalerwijze nummers schrijft die meestal anderhalve minuut duren. Het is tevens het enige nummer dat verwantschap vertoont met sludge en metal, twee invloeden die Nails toch steevast, naar eigen zeggen, hoog in het vaandel voert. ‘Violence Is Forever’, ‘Life Is A Death Sentence’ of het titelnummer zijn uiteindelijk meer harsh noise dan metal of punk. Het is de brute zang die hen van de echte noisers onderscheidt. Kort maar zeer krachtig.

tekst:
Patrick Bruneel
geplaatst:
vr 15 jul 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!