Op het album ‘Re: ECM’ (2011) zochten Ricardo Villalobos en Max Loderbauer naar interactie tussen jazz en elektronische klanken. Toen bestond het bronmateriaal uit bestaande opnames uit de rijkgevulde ECM-catalogus, terwijl het duo hier zelf voor instaat op hun nieuwe samenwerkingsplaat ‘Safe From Harbour’. De taakverdeling? Villalobos zorgt voor de ritmes en Loderbauer voor de verdere aankleding van de nummers. Het levert opnieuw een vrij jazzy plaat op, met verschillende tempi door elkaar waarbij het soms zoeken is naar het raakpunt tussen de twee verschillende inbrengen. Zo vormt ‘Modern Hit Midget’ nogal een wirwar: geinig geklooi met allerhande geluiden, waarvan de vervelendste de ‘stem van de dwerg’ is. Het tweede nummer brengt gelukkig wel wat je van dit duo mag verwachten, met name geïnspireerde excursies over een technoritme. Hoewel er ook hier vervelende clicks in opduiken. Idem voor ‘Mulpft’ dat een sterke opbouw kent, maar met alweer wat hinderlijke stoorzenders en zelfs dwaze vervormde stemmen in de coda. Als de heren dat gerommel achterwege laten, krijg je âBeefdesâ, vol heerlijke ritmeontwikkeling, fijne percussie, kleine zijsprongen, maar niet beladen met overbodige glitch. Dit is Villalobos + Loderbauer op zijn best. ‘De totaalbeleving is belangrijker dan de kleine details’, vertelde Loderbauer aan het magazine Resident Advisor. Dat credo had hij samen met zijn kompaan Villalobos wat meer voor ogen mogen houden, want op de meest pure momenten is ‘Safe From Harbour’ niet minder dan geweldig. Jammer dat veel vervelende huis-tuin-en keukengeluiden de focus wegnemen en het duo hierdoor iets te vaak vervalt in flets geluidsfetisjisme.