Reuve

Turf is een West-Vlaams trio, met als stichtende leden gitarist Wim Wallays en drummer Steven Duyck. Zanger Rino Feys kwam later de rangen vervoegen met West-Vlaamse zang. Deze Feys klinkt wat als een West-Vlaamse versie van Captain Beefheart met zijn korrelige stem. Zijn teksten zijn poëtisch van aard, maar dan van het soort straatpoëzie en dan nog eerder in de gootkant – in het West-Vlaams voor gevorderden. Maar het is intussen een wereldtaal toch, ‘t Hof van Commerce en Eigen Kweek in gedachten. Ook Luc Dufourmont (Ugly Papas, Idiots) is een referentie als het op teksten en zang aankomt. Het geluid is op een bepaalde manier minimalistisch, weliswaar met stevige riffs, en is vooral bedoeld als muzikaal vehikel voor de declamaties van Feys. Je hoort er echo’s van noiserock, hardrock, stonerrock en zelfs een streep doom metal in. Pilln is een stevige opener, met een doffe hakkende gitaar en een stuwend ritme. Groate Nateure klinkt een beetje als Kyuss op pillen. Tranquilizers denken wij. Dat is het kenmerk van hun sound: heel basic, met simpel riffwerk geruggesteund door volgende drums. Voor ons mocht het iets meer aangedikt worden, iets meer turf als het ware. Verloor doet ons erg aan eerder genoemde Ugly Papas denken. Zilme heeft dan weer iets van de rustige Sonic Youth met zijn trage, sprankelende gitaarmelodie, en ook Lyksme baadt in die sfeer. Miseerje mocht voor ons in het repetitiehok zijn gebleven, die overgang doet onze tenen krullen. Julie heeft ook iets te weinig om het lijf om ons te verleiden. Veugle is dan wel weer een goeie afsluiter: een vette stoner/doomriff en een heerlijke tekst. Reuve is niet wereldschokkend en dat zal zeker de bedoeling niet zijn van deze nuchtere West-Vlamingen. Pas op: de plaat heeft een verslavend effect na enkele draaibeurten. Je bent gewaarschuwd!

tekst:
Christophe Vanallemeersch
beeld:
TURF_Reuve
geplaatst:
ma 8 jan 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!