RECENSIE: Het jongensclubje en Karen Gwyer

Dezelfde dag dat er een Bandcamp-mail in de inbox valt ‘New release by Opal Tapes’ (‘Mundo Harsh’ van Ñaka Ñaka om precies te zijn) daagt een kleine selectie op in de ontzettende lege AB-club. Dat die club nadien, na het optreden van Oscar & The Wolf in de grote zaal beneden, even volloopt met verdwaalde bezoekers zal Karen Gwyer eeuwig in haar geheugen gegrift blijven. Wanda Group zal dan weer de leegte van de ruimte onthouden. Een leegte die leger liep op zijn nauwelijks overstuurde met noise-belegd klanktapijt.

Was het een gebrek aan promotie waardoor de ruimte leeg bleef, is de liefhebber van het experiment concertmoe of kent dan toch niemand (buiten mijn platenboer, de Antwerpse muzikant, de book(st)er van een concertzaal en het koppel dat hevig aan het dansen ging op Patricia) in België Opal Tapes? Sold Out staat er bij dezelfde line-up in het Londense Cafe Oto. Het was een extreem gekke ervaring om in een quasi lege ruimte op de toekomst van dance te dansen. Ook al is deze zwaar vervormd en vaak verpakt in een harde, ongepolijste en breinbrekende vorm. Trouwens, met een term als ‘outsider house’ belicht je maar een kleine hoeveelheid van de releases op Opal Tapes. Opal Tapes staat niet enkel bekend om zijn gedeconstrueerde house-riedels of structuurloze techno-ritmes, maar etaleert met namen als Ketev, Mike Simonetti en Wanda Group ook een fijne selectie aan noise- en soundscape-artiesten.

Karen Gwyer
Karen Gwyer

Deze vrijdagavond had wel een van de meest dansbare selecties, de eigenzinnigheid van de acts lijkt niet iedereen te kunnen bekoren. Het is pas bij de gedegradeerde techno van Patricia dat de ruimte aan het dansen gaat, netjes opgewarmd door een uitermate aanstekelijke set van Karen Gwyer die haar meanderende klanktapijtjes lijkt te hebben ingeruild voor harder beatgeweld, dwarrelende synthlijntjes, een vief ritme. Het klonk speelser, ontspannender maar ook intenser en vol beleving. Een week voordien vertelde zij nog aan Drowned In Sound dat zij een nieuwe sequencer (Octatrack) had aangeschaft en deze haar nieuwe inzichten en mogelijkheden gaf in haar muziek. Dat werd gehoord. Er zit meer pit in haar muziek. Het geluiden vormen en vervormen lijkt door duidelijkere ritmes te zijn ingepalmd. Het maakt benieuwd naar wat zij later nog zal doen. Een ding is zeker, zij wordt steeds beter. Na de set stak zij de duimen in de lucht, een glimlach van opluchting. Een volgelopen club, en wat cava-slurpende trutjes, overtuigd.

Maar voor haar triomfantelijke doortocht en de afsluitende topper Patricia, trotseerden Wanda Group en HOLOVR een lege zaal. De subtiliteit van Wanda Groups’ platen verdween in het ietwat makkelijke, aan een contactmicrofoon gezwengelde reeltape die door de laptop vervormd werd tot een timide noise-brij. Het liep verloren in de ruimte, tussen de weinige mensen door. Enkelen liepen weg, ook al was dit ver van onaangenaam of bruut. Wanda Group had er meer mee kunnen doen. Geen idee of dat ook de intentie was van Wanda Group, maar hier liet hij toch een beetje de honger doorsijpelen. Het was ook anders dan verwacht. Eerder die week had hij trouwens op de evenementenpagina op Facebook nog gepost dat hij wilde experimenteren met cassettes met field recordings die het publiek mocht meebrengen. Een vergeten experiment? Het was ook zo bruusk na de tamme op IDM-geinspireerde elektronica van HOLOVR, ergens spelend met de ideeën van Autechre gelinkt aan duistere ambient. Het was een neigen naar dansen dat werd uitgelokt met gepringel en gebliep, overliep naar een mooie beat-gericht midden dat je er weer aan herinnerde waarom zijn album ‘Holo Earth’ soms op de draaitafel beland. Mooi, maar zich weinig vastpinnend in je brein.

Patricia speelde een gigantisch geluidenverhaal dat rond het technoritueel was opgebouwd. Kabels en knopjes produceerden geluiden die een plotse ommekeer in klanken voorspelden maar toch steeds terugkeerden naar dat techno-gebeuren. Even de spanning loslaten, nieuwe intermezzo’s en patroontjes leggen. Dat maakte Patricia de ideale afsluiter.

Gezien: It’s A Family Affair presents Opal Tapes feat. Karen Gwyer + Patricia + Wanda Group + Holovr + Basic House (DJ), 24 oktober, AB Club, Brussel

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!