728x90 MM

Girls Against Boys – Vertrouwd en oerdegelijk in Brussel

De twintigste editie van Les Nuits Botanique opende de tent – mét uitsparingen voor het honkvaste  groen – voor een nieuwe passage van Girls Against Boys. Nieuwe plaat of niet, hoedanook doen ze op gezette tijden ons continent aan voor een vertrouwde maar oerdegelijke set.

Girls Against Boys - Foto: Joerie Elsen
Girls Against Boys – Foto: Joerie Elsen

Al was er deze keer kans op iets nieuws: op het Donau Festival, de eerste stop van de Europese tournee, dook David Yow op tijdens de set om een aantal nummers mee te brullen – ook werk van The Jesus Lizard kwam toen aan bod. En Girls Against Boys werkt aan een nieuwe ep, die in feite al klaar had moeten zijn – muzikanten en deadlines, het gaat niet goed samen. Maar de verschijning van Yow bleek maar eenmalig en wie een live-voorstelling van de ep verwachtte was eraan voor de moeite. Scott McCloud verkondigde het tien jaar geleden al: ‘Venus Luxure No.1 Baby’ blijft de plaat die ze het liefst spelen, en ook twintig jaar na de release worden live-sets voor de helft met deze plaat gevuld. “Venus Luxure, it’s our lifestyle”, vertelden ze er geheel overbodig bij.

Opgewarmd door een uitstekende set van Lumerians opende het viertal – goed gemutst, met dank aan het mooie weer eerder die dag in de prachtige kruidtuin – met ‘Tucked-in’. Het geluid zat toen nog niet perfect, met een gitaar die er nauwelijks doorkwam, maar dat liet het publiek niet aan zijn hart komen. De hattrick ‘In Like Flynn’, ‘TheKindaMzkYouLike’ en ‘Super-Fire’ bracht de tent moeiteloos in beweging. Verrassend vroeg in de set zat de sleper ‘Satin Down’. Maar dan ging het weer in een hogere versnelling, met naast een uitgebreide selectie songs uit ‘Venus Luxure’ ook nog het weergaloze ‘Disco Six Six Six’ (“White Diamonds! Black Pearls!”) en ‘Basstation’, de enige track uit het latere werk.

Met de bissen, verspreid over twee duo’s, klonken ze strakker dan ooit. ‘Rockets Are Red’ klonk vuil en hard, ‘Kill The Sexplayer’ was cool en euforisch tegelijk. Afgesloten werd er met ‘She’s Lost Control’ (van de Joy Division-tribute ‘A Means To An End’) en een heerlijke versie van het gitaarloze ‘Psychic Know-How’, waarop Scott McCloud, met de handen vrij,  het publiek indook.

‘Venus Luxure No.1 Baby’, ‘Cruise Yourself’ en ‘House Of GVSB’ staan vijftien tot twintig jaar na datum nog altijd als een huis, en ook live pakt de groep nog moeiteloos een middelgrote zaal in. Laat die nieuwe ep maar komen. “Thank you very, very, very much.”

P.S.: voor wie hen gemist heeft: er wordt gefluisterd dat ze deze zomer terugkomen…

Gezien: zondag 5 mei 2013, Les Nuits Botanique, Brussel

tekst:
Diederik Van Vaerenbergh
beeld:
GvsB
geplaatst:
di 7 mei 2013

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!