Een confessie. Een klein decennium geleden was ‘Blood Is Clean’ van Valet (Honey Owens, tevoren onder andere actief bij Jackie-O Motherfucker en Nudge) een Belangrijke Plaat voor ondergetekende. Owens’ dronesongs van waren angstaanjagend spookachtig en onweerstaanbaar tegelijkertijd. Het was van Palace Brothers‘ ‘Arise Therefore’ geleden dat we nog eens oprecht bang waren geweest van een plaat, maar met ‘Blood Is Clean’ was er eindelijk nog eens stevig stront aan de knikker. In 2008 was er nog ‘Naked Acid’, maar daarmee leek Valet een afgelopen verhaal. Toevalligerwijs hadden we ons een kleine maand geleden nog eens afgevraagd hoe het ook weer met Honey Owens zou gesteld zijn. Een rondje googlen leerde ons dat Owens zich sinds het eind van het vorige decennium had heruitgevonden als de helft van het beat-producende duo Miracles Club. Ondertussen werd Owens moeder en de combinatie met club life was niet meer zo vanzelfsprekend, dus nam ze de Valet-draad weer op. Maar tot onze niet geringe verbijstering gaat er onder die vlag vandaag een heel andere lading schuil. Valet is anno 2015 een trio dat eerder in dromerige shoegaze grossiert dan in dreigende dronesongs. We horen echo’s van Slowdive, The Jesus And Mary Chain en zelfs Lush. Prima referenties, allemaal, en ‘Nature’ is alles behalve een slechte plaat, maar – in de schaduw van de grootse herinnering die het oude werk voor ons is – helaas wel een kleine teleurstelling. De solo-onderneming Valet was een opwindende en soms verwarrende luisterervaring, terwijl het trio met dezelfde naam acht jaar later zich laat beluisteren als een nostalgische stijloefening: mooi maar nergens essentieel. En dat is jammer, want wij waren graag bang van Valet-oude-stijl.
