MERRY MIXES (2): Stijn Buyst

Lijstjestijd is aangebroken, daarom licht elke medewerker zijn of haar 10 favoriete items van 2014 toe. We merken dat Gonzo (circus) een klein beetje meedoet met de rest van de wereld, maar verder volstrekt zijn eigen gang gaat. Vandaag: Stijn Buyst.

  2014 was een raar jaar. Hoewel we ons geld met kruiwagens naar allerlei platenwinkels gezeuld hebben, hebben we meer nog dan in voorgaande jaren het gevoel dat we vooral veel gemist hebben, dit jaar. Een belangrijk deel van ons jaar bestond er dan ook in om de achterstand van 2013 weg te werken. Pompen en verzuipen tegelijkertijd, quoi. Dit eindejaarslijstje bestaat dan ook vooral uit de platen die het vaakst hebben opgelegen, ten huize (sb). De stapel platen die nog moeten opgelegd worden, nemen we gewoon volgend jaar mee in overweging.

Stijns Duizelingwekkende Dertien (in alfabetische volgorde)
Oren Ambarchi – Quixotism
Joachim Badenhorst – Forest // Mori
Bitchin Bajas – Bitchin Bajas
The Body – I Shall Die Here
Neneh Cherry – Blank Project
Dead Neanderthals & Machinefabriek – DNMF
Fire Orchestra – Enter
Ignatz en de Stervende Honden – Teenage Boys
Norberto Lobo – Fornalha
Mittland Och Leo – Optimists
Ogon Batto – Ogon Batto
Strand – Strand
Erik Thielemans – Sprang
Verder nog meer dan gemiddeld genoten van nieuw werk van Aphex Twin, Razen, Steve Gunn, Young Fathers, Anthony Braxton, Dans Dans, Yob, Linus (en nét binnen: Machtelinckx – Badenhorst – Jensson – Wouters), Mamman Sani, The Tenses, DSR Lines, Swans, Guardian Alien, Hellvete Black Zone Myth Chant, Nazoranai, Daniel Bachman, The Space Lady, Woodsman, Lieven Martens Moana, Hiele, MV&EE, Seb Bassleers Rajasthan Street Music compilatie en Ultra Eczema’s Cassette Van Antwerpen (inclusief halfbakken dreigementen vanwege de advocaten van de Gazet Van Antwerpen). En Arthur Russell natuurlijk. Altijd Arthur Russell.

Live:
Blij met de wederopstanding van de Scheld’apen, als Het Bos. Net zo blij met de terugkeer van Bar à Gauche, als Audio Plant / Le Mineur. Merksem baby! Verder ontzettend te spreken over twee nieuwe festivals, Eastern Daze (Vooruit, Gent) en Freakscene’s Summer Bummer (Zuiderpershuis, Antwerpen). Ook de nieuwe reeks Oorstof concerten van Soundinmotion vzw mag wat ons betreft in 2015 worden voortgezet.

Maar het hoogtepunt van 2014 was toch wel om Anthony Braxton The Trillium Chamber Players te zien dirigeren, bij de opvoering van zijn Composition No. 46, in Roulette. Goeie tweede: The Ex en het onwerelds mooie Circus Debre Berhan, in Het Bos. Daar kon zelfs de halfslachtige overwinning van de Rode Duivels die avond, tegen Zuid-Korea, niks aan afdingen.

Podium:
Wij bezoeken één keer per jaar een theaterzaal. Dit jaar was dat voor ‘Not All Who Wander Are Lost’ van Benjamin Verdonck. Op één uur voldoende theatrale betovering voor een heel jaar. Als dat prachtstuk volgend jaar nog speelt, gaan we gewoon weer dàt zien.

Gelezen:
bijna niks, maar wél nog net ‘How Music Works’ van David Byrne en het prachtige prentenboek ‘Kalender 09’ van Benjamin Verdonck. Eindelijk visueel verslag van ‘s mans heldenjaar (2009) in Antwerpen.

Culinair:
Duizendjarig ei, geserveerd door Joachim Badenhorst himself, op zijn Klein-labelavond in Het Bos. Achteraf googlen wat dat precies is, duizendjarig ei.

Stijn Buyst schrijft sinds 2003 voor Gonzo (circus). Daarnaast houdt hij zich vooral onledig met het maken van stadsplannen voor mooie jonge reizigers.