Mater

‘Mater’ van de Italiaan Giovanni Dal Monte aka La Jovenc is er zo eentje die zijn rondjes mag blijven draaien. Elke keer opnieuw staan we versteld van ‘s mans inventiviteit en denken we aan de tijden dat Aphex Twin, Autechre en Plaid nog hun beste klankjes produceerden. Speels, urgent, spitsvondig en met een verhaal. Echt bekend is de man niet, al maakte hij diverse scores voor stille films (‘Nosferatu’), staat hij tussen Cocorosie en Anthony & The Johnsons op enkele soundtracks, maakt hij muziek voor tentoonstellingen, kortfilms, dans en theater en produceerde Nicolette (onder meer Massive Attack) enkele van zijn nummers. Barry Adamson is bij deze net als ondergetekende fan. La Jovenc koos deze keer voor allerlei renaissancemuziek, van onder meer De Pres, Ockeghem, Taverner, Encina en Lemlin. Die muziek zet hij om naar midifiles, stuurt die door zijn synthesizers en laat die zelf iets creëren met de ingevoerde data. Het resultaat is geen experimentele moeilijkdoenerij maar heerlijk naïeve elektronische muziek die stuitert, knippert, hobbelt en bobbelt. En omdat het zo leuk klinkt zetten we ‘Mater’ keer op keer opnieuw op, telkens weer verrast. Dat overkomt ons zelden, waardoor dit een blijvertje zal blijken te wezen.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
LaJovenc_Mater
geplaatst:
di 9 jan 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!