Kala

Queen Elephantine komt oorspronkelijk uit Hong Kong en werd opgericht door Indrayudh Shome en Danny Quinn als een duo bas en gitaar. Ze begonnen meteen hun eigen weg te zoeken in doom en stoner, maar deden dat van bij de aanvang op een eerder orthodoxe manier. Structuren uit free jazz en improvisatie vormden toen al(in 2006) de hoeksteen van het geluid. Een paar jaar verkaste de band naar New York, en dan weer naar Providence, Rhode Island. Dergelijke ingrijpende verhuizingen hebben uiteraard gevolgen voor de bandbezetting, die regelmatig ingrijpend wijzigde. Indrayudh Shome is er echter nog steeds bij, en hij mag dus wel een beetje als het brein worden beschouwd voor het avontuurlijke geluid van het voorlopig tot een kwintet uitgebreide Queen Elephantine. Op opener ‘Quartered’ en opvolger ‘Quartz’ gaat het er nog behoorlijk conventioneel aan toe. Wat zang en wat echte doomritmes, die toch al doorkruist worden door atypische kronkels. Die komen helemaal tot wasdom als ‘Ox’ wordt ingezet. Experimentele of avant-gardistische (zoals u zelf wenst) doom en jazz lopen naadloos over naar het heel erg krautrockgetinte ‘Onyx’. Niet alleen het repetitieve en funky basloopje is kraut, ook de zanglijn en de drumritmes gaan helemaal die kant op. Toegankelijk geworden? Dat had u gedacht. op ‘Deep Bleu’ en afsluiter ‘Throne Of The Void In The Hundred Pedal Lotus’ laat QU echt horen hoe breed genres kunnen worden opgerekt als er zonder ooglappen wordt gemusiceerd. Het zijn als het ware mantra’s, die volledig eer aan doen aan de godheid Kala naar wie het album is vernoemd. Deze godheid van de onderwereld duikt op in de Javaanse en Balineses mythologie als Batara Kala en ligt zodoende weer in een lijn met het vroegere werk van QE, die op een zeer eigenzinnige manier inspiratie blijven halen uit het hindoeïsme.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Queen_Elephantine_Kala
geplaatst:
ma 8 jan 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!