728x90 MM

Zoekresultaten voor: francisco lopez

Untitled #370

Francisco Lpez untitled 370

Geluid is bij uitstek een middel om beelden mee op te roepen. Francisco López is daar een meester in.

Untitled #360

Francisco Lpez Untitled 360

Het is geen geheim dat we het oeuvre van de stille experimentele componist Francisco López vooral kunnen appreciëren als er ook effectief iets te horen valt.

Electronic Thisturbance

Thisco is stilaan naam aan het maken met een reeks bevreemdende compilaties. In het verleden wisselde de kwaliteit op die verzamelcd’s nogal, maar dit exemplaar is een schot in de roos. Rode draad doorheen de tien aanwezige nummers is ofwel een vervormde vrouwenstem, ofwel poëzie, ofwel beide. Het resultaat doet ons denken aan de betere releases van Cramned en Crépuscule uit de jaren tachtig, twee labels die de art in the fart ook hoog in het vaandel voerden. Het mag dan al klinken als tot kunst verheven industrieel klinkende elektronica, de nummers zijn stuk voor stuk om van te smullen. Von Magnet levert zowel een staaltje ultieme vervreemding, als een heel poëtische track. Jarboe verrast met haar intens voorgedragen tekst zonder enige muzikale begeleiding. Vier minuten kippenvel is het resultaat. Terre Thaemlitz neemt ons mee naar een aan Twin Peaks grenzend universum terwijl Francisco Lopez ons eventjes wakker komt schudden met zijn hels lawaai. Wild Shores verbaast met een aan Serge Gainsbourg verwante track, waarin een gedicht van Germain Nouveau in een warm elektronisch bad wordt ondergedompeld. Verderop krijgen we ook nog Téléphérique en een geslaagde samenwerking tussen Rasal.Asad en Sci-Fi Industries. Het ontbreken van elke dansbaarheidsfactor, zelfs bij Sci-Fi Industries, geeft ons de terechte indruk dat elke deelnemer zijn beste laptopje heeft bijgedragen. Uitermate geslaagde luistertrip!

Vento Elektra

De elektrische wind van deze mysterieuze geluidsonderzoeker steekt maar traag op. Via gemanipuleerde elektriciteit en elektrische signalen wordt een ijl gezoem opgebouwd dat (denk Francisco Lopez) gemaskeerd wordt door een dikke laag stilte. Tussen de elfde en de twaalfde minuut komt Ilios ter zake. De elektriciteitskast ontploft knetterend en het daaropvolgend brandje dooft (te) traag uit in microgeluiden en signalen op onderbewust niveau. In de finale wordt welgekomen extra stroom geleverd door een brommende generator. De trouwe lezer weet dat ondergetekende geen groot voorstander is van remixen, maar deze tegenvallende cd van dik drie kwartier reduceren tot drie fantastische minuten, lijkt ons een lonend experiment.

Burned Bridges And Lost Loves

Het conceptuele remixproject heeft de eindmeet bereikt. Net als op voorganger ‘Power Friends And Devoted Lovers’ wordt aan een dertigtal elektronische/experimentele grootheden gevraagd om een track uit TV Pow’s ‘Friendship Patrol’ opnieuw uit te vinden. Dit resulteert in een broeierige opeenstapeling van stemmetjes, piepknor, microgolfklanken, gecomponeerde stiltes, oortesttonen en gecontroleerde noise. Het deelnemersveld bestaat uit een evenwichtige mix van hipheden (Wolf Eyes en Alva Noto), gereputeerde namen (Francisco Lopez, Zbigniew Karkowski en Illusion Of Safety) en beloftevolle nieuwkomers. Er wordt gezoemd, gekraakt en geplopt dat het een lieve lust is. Dankzij de verscheidenheid van de bijdragen (zuivere veldopnames staan zij aan zij met artificiële ritmes) kan deze dubbel cd ook dienstig zijn als introductie tot de minimale experimentele scene.

Truth Becomes Death

Alien8 Recordings is lang niet het eerste elektronicalabel dat zijn catalogus (David Kristian, Francisco López, Tim Hecker, Tomas Jirku) uitbreidt met meer gitaargerichte releases en in die zin zeker niet uniek. Ook bij Warp bijvoorbeeld hebben ze al een hele tijd ingezien dat stilistische verruiming een noodzakelijke voorwaarde is om commercieel te overleven, naast een kwestie van artistieke geloofwaardigheid. Nadja, een project van de in Toronto residerende literator en muzikant Aidan Baker (ARC) (gitaren, stem, drumcomputer, fluit, piano) en zijn echtgenote Leah Buckareff (bas, stem), wordt door het label aangekondigd als een metalrelease. Daarbij vallen echter ook de begrippen ambient, doom en drones. ‘Truth Becomes Death’ behoort onmiskenbaar tot de familie van de gitaardrones, zoals we die kennen sinds Earth en recente acolieten Asva, Growing, Sabers, Fear Falls Burning en natuurlijk Sunn 0))). Tegelijkertijd onderscheidt Nadja zich van deze bands en wel om drie redenen. Ten eerste worden de monstergitaarriffs ondersteund door rudimentaire, narcoleptische computerritmes en percussie die destijds ook de sound typeerden van Godflesh of Dead World. Ten tweede evoceren de drie nummers telkens een specifiek thema, dat vervolgens vertaald wordt in een ander, breder klankenspectrum. Hierdoor ontstaan afwisselend andere structuren, daar waar bijvoorbeeld Sunn 0))) vaak blijft borduren op een en dezelfde riff. Laag na laag worden de nummers opgebouwd en net wanneer je denkt dat het geluid compleet dicht gesmeerd is, komt er nog een extra epische bovenop waardoor het geheel haast een symfonisch karakter krijgt. Etherische soundscapes, ten slotte, dirigeren ‘Truth Becomes Death’ naar een nieuwe esthetica waar Troum en de shoegazers Slowdive lijken te assimileren. Waar Sunn 0))) vooral live tot zijn volle recht komt, is Baker er in gelukt om het beste dronesalbum te maken sinds ‘Earth 2’. Nu al met stip op nummer één in de eindejaarslijst en we zijn nog niet eens halfweg!

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!