In Memoriam: Lil Peep (1996 – 2017)

Hugo Emmerzael zag Lil Peep vorige maand nog in The Echoplex in Los Angeles. Voor hem ving Lil Peep "de zeitgeist van de internet #sadboy a e s t h e t i c in muziek".

Lil Peep flirtte altijd al met het hiernamaals. Hij was de “GOTH ANGEL SINNER” die tegen Pitchfork vertelde dat hij op sommige dagen niet wakker wou worden, hij was de zanger die zwoer dat hij naar de hel zou gaan en de rapper die met al zijn juwelen begraven wou worden. En toch was het een schok om wakker te worden met het bericht dat de 21-jarige emo-rap-zanger was overleden. Slechts een paar uur voor zijn overlijden postte hij een video op zijn Instagram waarin hij liet weten dat hij zes Xanax-pillen had genomen: “It was lit. I’m good, I’m not sick,” mompelt hij in de video, alsof hij zijn fans (of zichzelf) gerust moest stellen. Zijn laatste woorden in de video: “Imma see y’all tonight.”

Lil Peep – geboren en getogen als Gustav Åhr in Long Beach, New York – stond aan de vooravond van groot succes. In de afgelopen jaren genoot hij van een zekere cultstatus met zijn onheilige huwelijk tussen emo en trap. Zijn beats waren urban en gangster, sterke 808-percussie en rollende hi-hats; zijn samples waren melancholische gitaarriffs die lijken te zijn ingevroren tijdens de emo-piek van midden jaren 2000. Lil Peep wordt vaak als een rapper beschreven, maar ook hier zat hij ergens tussen emo en trap in: hij gebruikte zijn bedwelmde stem vooral voor meeslepende refreinen en alleen hier en door voor onderkoelde, ingetogen rap. Hij was dan ook geen behendige rapper, maar wel een talentvolle zanger. Een maand geleden bij zijn optreden in The Echoplex hoorde ik vooral hoe zuiver zijn stem boven de emobeats uitkwam. Geen autotune was nodig.

Het siert Lil Peep dat hij zijn bars niet volpropt met lettergrepen. Elk woord telt bij hem. De directe, dramatische en theatrale teksten gaan diep in op de geestestoestand van Åhr: depressie, mentale stoornis, melancholie en onzekerheid is het hoofdonderwerp van zijn muziek. Op een van zijn beste nummers ‘witchblades’ zingt hij: ”In high school I was a loner/I was a reject/I was a poser/Multiple personalities/I’m bipolar/I swear I mean well/I’m still goin’ to hell.” Met zulke aanstekelijke teksten tapte deze ongewone muzikant rechtstreeks uit het vaatje van millenials die met soortgelijke mentale onrust kampen. Het is dan ook geen toeval dat Lil Peep zijn publiek vooral via het overstimulerende internet vond.

Toen Lil Peep veertien was stopte hij met de middelbare school. Hij nam online lessen om zijn diploma te halen en verhuisde daarna van New York naar Los Angeles. Daar begon zijn turbulente leven als rapper. Op zijn gezicht staat getatoeëerd: “Get Cake, Die Young.” Het ‘freakte’ zijn moeder ‘the fuck out’. In een interview zei hij dat hij met zijn escapades zijn moeder vaker hartverzinkingen bezorgde. Toch laat zij – een basisschooldocent – nu weten hoe trots ze is op haar zoon. En terecht. Op 21-jarige leeftijd heeft hij een bijzondere diversiteit en vernieuwing in het hip hop (en emo) landschap gebracht. Met zijn persoonlijke teksten wist hij een jonge, onbegrepen generatie van een nieuwe soundtrack te voorzien.

Als deel van Schemaposse and Gothboiclique wist Åhr de zeitgeist van de internet #sadboy a e s t h e t i c in muziek te vangen. Hij volgde zijn 2015 debuut ‘LIL PEEP PART ONE’ snel op met de mixtapes ‘crybaby’ en ‘HELLBOY’. Op social media was hij al een ster: videoclips voor zijn nummers kregen miljoenen views. Zijn grootste hit ‘benz truck’ is inmiddels twaalf miljoen keer bekeken. Dat succes maakte de weg vrij voor het dit jaar verschenen uitstekende debuutalbum ‘Come Over When You’re Sober (Part One)’. Het album put uit dezelfde teenage angst van Nirvana, maar dan met alle stijlkenmerken van hedendaagse commerciële trap. Kurt Cobain zou dat album waarschijnlijk openlijk verachten, maar er stiekem met weemoed naar luisteren als hij nu nog zou leven.

Op dat album rapt/zingt Lil Peep vrijelijk over zijn excessieve drugsgebruik, wat in andere necrologieën de aanleiding geeft tot kritiek op zijn Xanax-gebruik. Het is een beetje alsof ze op de pianist schieten. Dat Xanax-gebruik had namelijk een reden: de mentale problemen van Åhr zijn niet te onderschatten. Net als veel van zijn generatiegenoten ging hij gebukt onder het opgroeien met een afwezige vader, met een wereld in stroomversnelling, met de hyperconnectiviteit van het internet terwijl hij zich diep van binnen eenzaam voelde. Xanax was een middel om daar van los te koppelen, om in een eigen zone te komen en vanuit die staat zijn talenten te gebruiken voor iets dat wel leek te tellen.

En tellen deed het ook. Lil Peep kan je afschieten als smaakloze niche, maar bewust of onbewust heeft hij wel twee compleet verschillende soorten luisteraars (die van trap en van emo) bij elkaar gebracht. Onder het publiek in Los Angeles bevonden zich net zo veel hardcore hip hop heads als emo tieners, goths, skaters, hipsters en popiejopie LA-teens die Mean Girls naar de jaren 2010 hebben getild. Allen barstten ze los als Lil Peep een refrein inzet. ‘Benz truck’ kan iedereen volledig meezingen. Ook hier komt een bijzondere eigenschap van Åhr naar voren: in tegenstelling tot de meeste andere leden van Gothboiclique heeft Lil Peep een onmiskenbaar sterk sex appeal, uitstraling en charisma. Zijn aanwezigheid op het podium liet een betoverende indruk achter. Had hem een paar jaar gegeven en hij zou voor meer knikkende knieën in een uitverkochte Ziggo Dome hebben gezorgd dan Drake.

Wie die teksten letterlijker had genomen had vast kunnen zien aankomen dat dit moment vroeger of later zou komen. “Ik heb jaren op dit telefoontje gewacht,” schreef zijn manager op twitter toen hij hoorde dat Åhr was overleden. De meeste teksten van Lil Peep gaan over hoe moeilijk het is om simpelweg te bestaan. Ze waren blijkbaar een serieuze aankondiging van wat zou komen. En toch neemt Gustav Åhr het feestje mee naar zijn dood. Niet voor niets rapt hij:

When I die bury me with all my ice on 
When I die bury me without the lights on

Door Hugo Emmerzael

 

Zit je met vragen?
België: www.zelfmoord1813.be of bel 1813
Nederland: www.113.nl of bel 113

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!