Simon Fisher Turner is een veelzijdig kunstenaar. De intussen bejaarde man (hij werd geboren in 1954) acteerde in een tiental tvseries (voornamelijk in de jaren 1970) en films, waaronder ‘The Big Sleep’ (1978) en ‘Caravaggio’ (’86). Vanaf 1972 bracht hij platen uit, voornamelijk onder de naam Simon Turner. Sinds 1985, het moment waarop hij zich meer ging toeleggen op filmmuziek, al dan niet met een experimenteel kantje, noemde hij zichzelf Simon Fisher Turner. ‘The Last Of England’, ‘Caravaggio’, ‘Bleu’, en ‘The Garden’, het zijn niet toevallig allemaal films van zijn favoriete regisseur Derek Jarman. Hij maakt nog steeds soundtracks voor arthousefilms, maar blijft ook regelmatig werk uitbrengen die een ode brengt aan de al in 1994 overleden Jarman. ‘Giraffe’ is zijn meest recente plaat en het is geen filmmuziek. Turner brengt zo nu en dan een plaat uit waarop hij experimenteert met geluid dat ergens twijfelt tussen wat een liedje met een melodie zou kunnen worden en wat eerder als een collage kan worden bestempeld. ‘Giraffe’ heeft een beetje de industriële feel die niet zou misstaan in de wereld van David Lynch. De plaat vormt als het ware een suite waarbij bewerkte field recordings worden vermengd met hedendaags gecomponeerde klankkunst. De strijkers van het Elysian Quartet en de stemmen van Misako Yabuuchi en Emma Smith contrasteren met de ietwat verwarrende elektronische klankenreeksen die Turner in zijn opus integreert. Net deze niet alledaagse vermenging van geluid maakt ‘Giraffe’ tot een intrigerende luistertrip.
