New-York, Brooklyn. In mijn hoofd heb ik lak aan hypes, aan grootspraak en aan een opbod van superlatieven. In de praktijk ben ik een zondaar die elke nieuwe hype tegen het felle zonlicht houdt, genadeloos onderwerpt aan fotosynthese en schuw ik geen enkel superlatief. Ik lik mijn wonden, de zilte smaak van zout. Vandaag ben ik de ban van F*>k Dance, Lets Art: een verzamelaar die inzoomt op de Nieuwe Amerikaanse Underground, een scene die flirt met het beste van de shoegaze, pop, r&b en ontregelde elektronica. Een genre dat ik slechts zijdelings volg het pleit voor deze plaat met ballen – maar dringend wil ontginnen. De samensteller van dienst heeft niet allen een erg goede smaak, hij/zij (het is een meisje, ik weet het wel zeker) heeft het lef om een trits grote namen – Animal Collective (een wereldtrack als My Girls ), Crystal Castles VS HEALTH en Bear In Heaven – te koppelen aan relatieve nieuwkomers als Baghdaddy, Toro Y Mio en Psychobuildings. Ik lik mijn wonden en omhels F*>k Dance, Lets Art innig. Straks steek ik een vreugdevuur aan.
