Drones en pittige baslijnen

Het Nederlandse Galg en het Gentse Alkerdeel raasden afgelopen week door De Ruimte.

Galg – what’s in a name, nietwaar? – omschrijft zichzelf als een groep ‘of happy individuals who are wholly content with modern life.’ Ik geloof hen op het woord. Hun muziek klinkt weliswaar iets minder happy. Omschrijven ze zich verder niet met: ‘Galg is the result of everything that depresses us.’? Muziek als uitlaatklep? Als bijtende commentaar op de hedendaagse samenleving? Prima! Niet dat de band de sferen oproept van de zogenaamde suïcidale black metal à la het Zweedse Shining. Deze band uit Nijmegen brengt eerder een bijzonder intrigerende mix van zware doom, bezwerende drone riffs en een vleugje ‘depressive’ black metal. Het drietal trad op met als verlichting uitsluitend een lampje geposteerd voor het drumstel. Links en rechts van M op de drums, namen T (drone, noise, shouts) en O (guitar, noise, shouts) plaats. En ja, dronegeluiden en geschreeuw zetten meteen de toon. De urgente gedrevenheid van de band beklijfde. Hun passie en de emotionele drive waarmee ze hun set brachten werkte aanstekelijk. Best boeiende band. Een korte maar kordate en overtuigende set. Om in het oog te houden!

Alkerdeel hoeft geen introductie. Deze Gentse sludge, black en doom metal band met bloeiende roots in hardcore en niet vies van experiment (zij het geen prog!) en subtiel opgebouwde songs, speelde in In De Ruimte, in de Gentse deelgemeente Ledeberg, een thuismatch. Live klinkt de band ruiger en chaotischer dan op plaat. Het quartet boorde zich vol overgave en met een overrompelende dynamiek doorheen een set waar hun laatste worp ‘Lede’ centraal stond. Maar ook ‘Dyodyo Asema’, hun samenwerking met het Nederlandse Gnaw Their Tongues stond op het programma: een twintigtal minuten durend explosief noisefest, waar dood en verval als een natuurlijk iets gaan aanvoelen en de baslijnen zich met een pervers genoegen in het lichaam boren. De ‘screams’ van Pede vervolmaken dit fijn opgebouwd stukje metaal tot een rechttoe rechtaan horrorshow. Materiaal om bij momenten volop bij the headbangen. Tegelijk zijn de soundscapes verpletterend en dwingend. Vervolmaakt door gitaarriffs die zich naar de fijnste delen van het zenuwstelsel schieten.

Alkerdeel is een band die er live volledig voor gaat. En dat voel je tot in de uiterste vezels van je lichaam. Een passage van Alkerdeel laat engelenhaar achter in het as van de brandstapel waar zonet iemand in brand werd gestoken. De naam van de band is een dialect uit het Meetjesland (de streek rond Eeklo), dat zoveel betekent als: ‘de schuur waar de strontkar staat’. Alkerdeel vertaalt die uitwerpselen niettemin naar ingenieuze songstructuren. Live geven de songs inderdaad het gevoel dat je op een mesthoop staat, in de gietende regen, onder een bliksemschicht, met het vuur aan de schenen of aan de reet. De ‘beuk erin’. Letterlijk! Uitgeput en voldaan verlaat je dan ook de concertzaal. Fel bezweet ook.

tekst:
Piet Goethals
beeld:
Galg - (c) Piet Goethals
geplaatst:
za 28 mei 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!