Zijn curriculum vermeldt bijdragen aan artiesten uiteenlopend van Magnus tot Zap Mama en van dEUS tot Gabriel Rios, maar onder de naam El Feo Projects start percussionist Kobe Proesmans een serie samenwerkingen vanuit eigen ideeën. Zijn bedoeling is om in meerdere sessies met muzikale verwanten uit binnen- en buitenland zonder druk of beperkingen een klanklandschap uit te tekenen. Dopli is het eerste resultaat, ontstaan vanuit een samenwerking van El Feo Proesmans met toetsenist Joris Caluwaerts. De cd opent met een fijn swingend Ernesto, gevolgd door het minstens zo swingende Feland. Wat volgt is een verscheidenheid aan sterk elektronische liedjes en sfeerschetsen; Proesmans en Caluwaerts bouwen ze gelaagd op, wisselen regelmatig van lijn binnen een compositie, maken bijna verhaaltjes in klanken, die worden afgemaakt met bijdragen van diverse gastmuzikanten. Een enkele keer is zang toegevoegd, zoals in The Old Three dat in de verte doet denken aan Cocorosie. Daarna volgt er weer een instrumentaal nummer, waarbij laag voor laag (met name) elektronische klanken over elkaar worden gelegd en elkaar opvolgen. De cd heeft echter een probleem, dat zich al in het begin voor doet, maar na verloop van tijd niet valt te negeren. Dopli is wel erg vol: vol van wendingen (tussen nummers, binnen nummers ), vol van geluidjes, vol van ideeën. Wat overigens niet leidt tot een cd vol verrassingen. Door die veel- en volheid groeit de wens naar meer focus, meer eenheid. Het kan bij El Feos volgende project, met Aarich Jespers en zangeres Sumie Nagano zou het best zo kunnen uitpakken.
