Philadelphia’s fijnsten Espers lijken alweer een leven geleden, en ondertussen is Meg Baird aan haar derde soloplaat toe. In tussentijd bevond Baird zich aan de zijden van Will Oldham, Kurt Vile en Steve Gunn en bovendien richtte ze onlangs met Charles Saufley (Assemble Head In Sunburst Sound, Comets on Fire), Noel Van Harmonson (Comets On Fire) en Ethan Miller (Howling Rain) het misthoornpsychedelica-ensemble Heron Oblivion op.
In tegenstelling tot de eerder sobere voorgangers ‘Dear Companion’ en ‘Seasons On Earth’ is ‘Don’t Weigh Down…’ een behoorlijk georchestreerde affaire. De basis wordt nog steeds gelegd door Bairds stem – nu eens angeliek, dan weer aards – en haar subtiele tokkels. Voor de arrangementen werkte Baird samen met bovengenoemde Charlie Saufley. het geluid mag dan iets rijkelijker zijn dan op haar eerdere solowerk, toch blijft Baird als soloartieste bij een klassiekere klank zweren – een toefje elektrische gitaar hier, wat subtiele lapsteel en piano daar – dan de bij momenten feestelijk psychedelische Espers.
Het eindresultaat is subtieler, en het genot zit ‘m in vaak in het detail: die bloedstollende finale van ‘I Don’t Mind’, het microscopische ‘Leaving Song’ dat slechts één minuut nodig heeft om – met een handvol op elkaar gestapelde vocalen – je de adem af te snijden en het naar de sappige heiden van Albion riekende ‘Mosquito Hawks’, waarop Baird zowaar als het jonge zusje van Sandy Denny klinkt.
Baird wisselde onlangs Philadelphia in voor San Francisco, en het is dan ook onmogelijk om een aantal songtitels niét in die context te lezen: ‘Past Houses’, ‘Leaving Song’ en ‘Even the Walls Don’t Want You to Go’: dit is een plaat die uit al haar gaten heimwee-op-voorhand ademt, zelfs als je je niet concentreert op de vaak in galm begraven teksten.
De romantische piano-reprise van ‘Past Houses’ is een beetje van het goede teveel – maar dat is detailkritiek. Meg Baird is een original, en ‘Don’t Weigh Down…’ klinkt ongetwijfeld binnen twintig jaar nog even bij de tijd als de plaat dertig jaar geleden zou geklonken hebben.
