Dendermonde

De Finse componist, gitarist, multimediakunstenaar en muziekwetenschapper Otso, familienaam Lähdeoja, bedacht een aantal jaren geleden een nieuw concept: de phononovel. Het moest en audiovisuele webserie zijn; er is nauwelijks of niets van terug te vinden op het web. Vier hoofdstukken van de online av-serie zijn nu wel als muziekstukken samengebracht op een cd met de curieuze naam Dendermonde. Vier stukken met lome ritmes, slepende melodielijnen, loops, samples en elektronische effecten. Otso hanteert gitaar en elektronica en het mengpaneel in de studio. Aanvullende bijdragen kwamen van Janne Wrigstedt op Moog en drums, en Alexandre Berthier & Karl Otto von Oertzen op mondharmonica. Dat laatste instrument wordt bijvoorbeeld gebruikt voor een drone in het Mue End; in QC Underground levert het de trage melodische lijnen, gecombineerd met gitaar en elektronica voor het ritme van een kalm stappend paardje. Het roept even de muziek van een andere Fin in gedachten, Markku Peltola; die houdt het echter bij akoestisch geluid. Overigens, de meer elektronisch ingestoken stukken doen af en toe denken aan weer een andere Fin: Vladislav Delay, denk aan ‘Anima’, maar dan voller. Zo biedt Otso’s Banshee een vooral elektronisch gecreëerd ritme met dubby effecten, omgeven door statische tikken en ruis. Een snerpende elektronische lijn en een sterk vervormde elektrische gitaar zorgen voor een mooie combinatie van loomheid en agressie. De schreeuw van de Banshee wordt plots beëindigd met lieflijk vogelgefluit. Het zijn twee voorbeelden. De vier nummers verschillen onderling behoorlijk, maar hebben duidelijk dezelfde vader. Een aangename cd; prettige nummers, goed in elkaar gezet, misschien soms wat overdadig in elementen, maar dat is bij de beperkte lengte van tweeëntwintig minuten geen probleem.

tekst:
Robert Muis
beeld:
Otso_Dendermonde
geplaatst:
ma 8 jan 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!