Bliss Release

Na een boel singletjes en twee ep’s achtten de Australische jongelingen hun tijd gekomen voor een volledig album. Het album ‘Bliss Release’ verscheen al vorig jaar in hun thuisland. Daar werd het bedolven onder de muziekprijzen, waaronder de Australian Music Prize. Het equivalent van de prestigieuze Britse Mercury Music Prize. Al die prijzen zorgden voor de nodige aandacht voor de Australische band. Niet dat de band deze aandacht niet verdient, maar wij horen vooral op zich een tiental catchy psychedelische indiepoppareltjes die schipperen tussen ingehouden folksongs en uitbundige indiesongs zoals ‘Ghost Story’. Iets waar ook hun landgenoten Tame Impala een handje van weg hebben. Bescheiden hoogtepunt van de plaat is ‘Gold Canary’. Een nummer dat met zijn Afrikaanse ritmes en zanglijntjes klinkt als iets dat Local Natives vergat op te nemen voor hun ‘Gorilla Manor’. We zouden dan ook wel eens willen checken of ze live ook even overtuigend zijn als die band. Want het probleem met die band was een beetje van dezelfde orde lijkt ons. Op plaat net niet, maar live wel straffer dan de meeste lichtvoetige indiebands die we horen. Iets wat we afgelopen jaar gelukkig zelf twee keer mochten ondervinden. We leven dus op hoop na deze plaat.

tekst:
Maarten Timmermans
beeld:
CloudControl_BlissRelease
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!