Animal

Bij F.A.T. doen bassist Thomas Coquelet, gitarist en zanger Paul Ménard en drummer Pierre Pasquis het met zijn drieëen. Voor Eliogabal, met de plaat ‘MO’ onder de arm, zijn ze met zijn vieren. Of met zijn vijven, hangt van de plaat en het moment af. Net als bij Ça vinden deze Fransen hun muziek het belangrijkste en kan al het overige gedoe van de muziekbusiness hen gestolen worden. Waardoor we meteen door hebben dat de muziek ook lekker dwars zal klinken. Slechts vier nummers prijken er op ‘Animal’, die samen op nog geen 20 minuten afklokken. Veel te weinig als je het ons vraagt, want de mix van experiment, ambient en math- en noiserock werkt uitstekend. Het trio klinkt bij momenten als een waar powertrio waarbij repetitief beuken aan de orde is. En net als de trance komt, gaat de band een andere kant op. Friemelen, sfeer creëren en gewoon doen waar ze zin in hebben. Er mag al eens een stukje aan jazz verwante muziek bij. Geen zang, maar die zou ook niet passen bij het erudiete werk van F.A.T.. Of stukjes die bijna ambient zijn, of een drone. Wat over de vier nummers wel domineert is een gevoel van een geïmproviseerde jam waarbij het trio vertrekt van oerdegelijke noiserock waarna ze elke begrenzing overboord gooien en het genre helemaal oprekken door genrevreemde elementen toe te laten en er nog mee weg te komen ook. Intrigerend en verrassend tegelijk.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
FAT_Animal
geplaatst:
vr 30 dec 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!