Abuse/Plague

We kunnen ze niet altijd volgen, daar bij Southern Lord. Het merendeel van de catalogus is meer dan de moeite waard, daar niet van. Nu en dan duiken er echter platen om waarvan we niet zo goed begrijpen waarom ze op Southern Lord moeten verschijnen, obscuur of niet. Of toch, want de labelbazen van Southern Lord zijn ware metalfreaks die ook wel van een vette scheut hardcore houden. En dat is zeker het geval met Lies, een van de vele bands waar Ryan Mattos in zat/zit. Hij komt uit Oakland, Californië en speelde in een resem bandjes, waaronder Ceremony, Jealous Again, Skin Like Iron en Scissorhands. Neen, niet die, maar een obscuur bandje dat in 2002 een split uitbracht met The Lab Rats. Van Lies kwam in 2013 een cassette uit, waarvan het gros van de nummers het jaar erna verschenen op ‘Abuse’. Een plaat met de muziek aan de ene kant en een ets aan de andere kant. ‘Plague’, dat tegelijk met de cd verschijnt, is van hetzelfde laken een pak. Mooi vormgegeven, mooie ets, maar uiteindelijk toch wel weinig muziek. Acht nummers in hardcoretempo, dat is snel gedaan. De cd bevat beide platen op één schijfje, om de kostprijs toch enigszins te verantwoorden. Verwacht geen enkele verwantschap met metal of drones bij Lies. Onvervalste, pure en brutale punk annex hardcore zonder veel nuances wordt uw deel. In een razend tempo spuwt Mattos zijn teksten en voor we het door hebben, is het allemaal voorbij. Alles kapot. Einde verhaal.

tekst:
Patrick Bruneel
geplaatst:
di 3 jan 2017

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!